kinderuitspraken

Zaterdag waren we naar de binnenspeeltuin geweest (ik was nagereden met Pauline, omdat zij eerst nog een dutje moest doen) en de papa ging naar de WC, daar staan zo van die urinoirs. Amelie had heel geïntereseerd gekeken.

Als ik aankwam, zei Amelie: papa heeft met zijn pino (piemel dus ) pipi in de pompbak gedaan.

kleuterkuren?

Amelie, altijd al een drukke mie geweest. Maar sinds ze naar school gaat, overtreft ze alles. In 't school doet ze braafjes mee, maar thuis...is ze een echt enfant terrible. Ze is dan echt heel uitgelaten, en alles waarin ze tegendraads kan zijn, zal ze dat ook doen (bvb handjes wassen. Het moet niet in de pompbak waar ik de kraan van opendraai, maar de andere, met hysterisch gebrul als gevolg). Op dit moment is ze echt moeilijk te hanteren, en haalt ze me het bloed onder de nagels uit. Ik hoop echt dat dit een korte periode is, want...*zucht zucht zucht*

Ook op eetgedrag is ze weer vreselijk. Ze is altijd al een moeilijke eter geweest, maar waar ze nu nog van leeft, het is me een raadsel. En ik heb alle peodagogische hulpmiddeltjes uitgeprobeerd. Niets lijkt te baten.

OK, heel veel geduld (ai), kort op de bal spelen en consequent zijn. Ik weet het wel, maar ze maakt het me nu toch even moeilijk...:( Ik mis mijn lieve mie.

Nu heb ik wel nog ervaringen gehoord dat ze echt beginnen uittesten als ze pas naar school gaan, dus ze zal binnenkort wel weer bijdraaien, zeker?

Noa's babyborrel

Zaterdag mochten we een lief klein ukkepukje gaan bewonderen. Noa, zusje van Ebe en Britt, gaf namelijk haar eerste feestje.

Mijn creatiefste ziel (*ahum*) nog eens bovengehaald, en een pampertaart voor die kleine meid in elkaar gestoken. Ik ben er 2 uur mee bezig geweest, en ik vond het best wel geslaagd!!!

de cadeautjes van Sinterklaas.

Eerst zie je een foto waar Amelie glundert aan de bureau van papa.

En daarna mag je eens raden door wie Sinterklaas gesponsord werd? :D

de eerste schooldag

Fotootjes van Amelie in volle afwachting aan de schoolpoort, haar eerste dagje.

geduldstraining

Dames en heren, speciaal voor jullie, heb ik mijn ultratrage PC opgestart, zodat ik nog eens fotootjes kan posten...en na zo'n 8 uur zijn de foto's eindelijk opgeladen (ok ok soms overdrijf ik een ietsiepietsie...)

dag Sinterklaasje!

Vorige week zondag mochten we eens een kijkje gaan nemen op het werk van ventjelief. Nadat Amelie de bureau van papa volledig had ontleed, gingen we het gebouw nog wat verder ontdekken. Zat Sinterklaas daar toch wel, zeker. Een hele rij kinderen stonden te wachten.

Eigenlijk vonden we het niet echt nodig om onze kinderen al voor te stellen aan Sinterklaas (kon me al een beetje een beeld vormen) maar op aandringen van schoonmoeder, toch gaan aanschuiven.

En ja hoor, het verliep een beetje zoals ik verwacht had. Pauline krijste heel telenet bijeen en Amelie wou hem niet aankijken. Gelukkig probeerde de papa nog te poseren voor op de foto. Ik ben eens benieuwd of hij hier nu nog op bezoek durft komen begin december.

nieuwe links

Onder blogs heb ik een heleboel nieuwe links toegevoegd! NOG meer leesplezier ;)!

het geheim van Potter!

Eindelijk, eindelijk, eindelijk! Ik heb het laatste boek van Harry Potter uit, en weet dus nu eindelijk hoe het verhaal eindigt. Ik was het zaterdag natuurlijk meteen gaan halen, en heb er een paar dagen mijn huishouden voor moeten verwaarlozen (oh jee, ik zie nu al de verwijtende blik van ventjelief als hij dit leest, en zijn uitspraak: 'ziede wel da ik de boek overdag mee had moeten nemen naar het werk' zal ook wel ter sprake komen, maar ik weet het einde, haha)maar ik ben erdoor. Boek is uit, en ik weet het!

Jeeeeuiiiiiii

stappe stappe stappe

Ja hoor, ik kan eindelijk het heuglijke nieuws komen melden. Na meer als een maand wel te kunnen stappen, maar niet te willen, heeft ze vrijdag plots beslist dat het nu toch wel eens tijd werd om het kruipen achterwege te laten (of toch zo goed als). Met de handjes mooi de lucht in, vertrok ze plots. En ze kent meteen alle kunstjes! Ze kan hindernissen ontwijken, halverwege haar wandeling stoppen en omdraaien...Dus Pauline is vanaf nu echt wel officiëel een stapperke!

en ze is...

nu echt vertrokken! Ze heeft de smaak voor het kleuterklasje echt te pakken! Deze morgen spurtte ze over de speelplaats naar het klasje, mama kon ze amper bijhouden (met Pauline op de arm). Jasje aan de kapstok, boekentasje in het rekje, muts en sjaal in de bak, vrolijk lachen naar de juf (haar nieuwe heldin) en dan meteen aan het raam gaan staan om te wuiven naar mij. Dus dan vertrok ik maar naar buiten he :D. Enthousiast wuivend en ik had mijn rug nog niet gekeerd en ze begon ijverig te spelen. Zo is het echt een plezier ze naar school te brengen.

Na 1,5 week voelt ze zich een echt kleutertje. Al moet ik het zelf zeggen, da is toch nie slecht he?

Onze flinke kleuter!

Vorige week eindigde een beetje in mineur. Deze week is echter opperbest gestart voor onze flinke kleuter.

Ze is er namelijk in geslaagd een deal te sluiten met de juf. Als ze verplaatsen van ruimte, dus naar WC gaan, of naar de speeltijd, mag ze aan de hand van juf mee. En dat werkt prima! Ze vindt het super. Straf he, ze is er weer in geslaagd :D

Gisterenmorgen was moeilijk. Ze weende net niet. Ze bleef nog even aan mijn been hangen. Juf heeft haar dan bij haar genomen...'s Middags stond ik, afvragend hoe het geweest was, te wachten aan de poort. En Amelie...die kwam superenthousiast aangelopen (aan de hand van de juf weliswaar). Juf stak een dikke duim omhoog, en Amelie riep 'ik heb fijn gespeeld'. Zalig, om ze zo mee naar huis te nemen.

Deze morgen was ze ook enthousiaster. Ze ging nu aan het raam staan, om vrolijk springend mij uit te wuiven. En ook deze middag kwam ze vrolijk op me afgelopen.

En toen...zei ze, toen we aan het eten waren:'ik ga niet slapen, ik ga terug naar het klasje'. Na zo'n 800 keer (OK dit is lichtjes overdreven ;)) nagevraagd te hebben, om zeker te zijn dat ze dit echt wel wou, kon ik ze terugbrengen naar het klasje. Er waren maar 5 kindjes, dat is dus ook wel eens leuk voor haar he.

En ze begon meteen te spelen, het was terug zoals die eerste ochtend, geen tijd om afscheid te nemen. Dit had ik echt nog niet verwacht, maar ik ben zo blij dat ze het nu al zo fijn vindt! Ik ben benieuwd hoe deze namiddag verlopen is (nog een uurtje en ik mag ze al weer gaan halen)

Jaja aan de hand van juf, dat kan wonderen verrichten!

het grote bed

Vergeet ik, met alle aandacht naar het schooltje, helemaal te vertellen hoe Amelie het ervan afbrengt in het grote bed!

Heel goed eigenlijk! 's Avonds valt ze meteen in slaap. Als ze 's morgens wakker wordt, gooit ze natuurlijk wel de hele kamer overhoop, en als ze dan nog tijd overheeft, reorganiseert ze ook nog de kleerkast :s. Maar 's nachts voor de rest eigenlijk geen problemen.

Het is nu wel al 3 nachten op rij dat ik ze 's nachts telkens eens moet gaan troosten (papa is dan plots doof :o ;)), als ze wenend wakker schiet. Ze slaapt dan wel meteen verder. Maar ik denk dat dit eerder het verwerken van het klasgebeuren is, dan de nieuwe kamer én bed.

De namiddagen daarentegen...juffer heeft beslist dat ze namiddag niet meer moet slapen in haar grote bed, en kruipt er altijd terug uit. Vraag is nu natuurlijk: heeft ze er echt geen behoefte meer aan, is de verleiding te groot, of komt dit ook weer door de vele indrukken van het schoolgebeuren? We zullen wel zien hoe dit verder evolueert.

Maar als een flinke, grote meid slaapt ze nu dus in het grote bed! :)

Gelukkige verjaardag ventjelief!!

Hiep hiep hoera! Ventjelief is jarig!

Happy birthday to you
in de wei staat een koe
en die koe zegt 'I love you'
Happy birthday to you

Gisteren waren we lekker Indisch gaan eten in Hasselt en daarna nog ene gaan drinken. Maar tja, aangezien Werner nu toch al een dagje ouder geworden is :D, lagen we toch op tijd in ons bedje, want het bedje was erg hard aan het roepen.

Vandaag hebben we rustig de verjaardag gevierd, wat lekker eten voorzien. Beetje domper op de vreugde was dat Pauline toch wel erg ziek was vandaag, serieus versnotterd, met deze avond zelfs koorts tot 40°. Vannacht toch een beetje in het oog houden en morgen maar naar de dokter. Ventjelief blijft iets langer thuis, zodat Pauline niet mee naar school hoeft te gaan!

Maar toch...gelukkige verjaardag schatsie :)

klein klein kleuterke

De eerste week kleuterschool zit er al op voor ons Amelieke! Dringend tijd dus om een verslagje te posten!

Dag 1: Amelie is er helemaal klaar voor. Met het boekentasje in de hand staat ze glimlachend te wachten aan de schoolpoort (samen met mama en papa natuurlijk). De kleutertjes mogen tot aan de klas gebracht worden. Schoolpoort gaat open en we volgen de stroom richting kleuterklas. Amelie begint meer en meer te glunderen. Is het echt zover, zie je ze denken. Mag ik deze keer echt gaan spelen in het kleuterklasje? Ze zwiept haar jas uit, en vliegt klasje binnen en begint meteen ijverig te spelen. Tijd om afscheid te nemen heeft ze niet. Dus mama en papa haar maar snel achterna om een kusje te geven.

Mama moet toch wel enkele traantjes wegpinken. Zo groot is ze al, een kleutertje...

Om 5 na 12 staat mama heel benieuwd terug aan de schoolpoort te wachten. Daar komen die kleine hubbekes naar buiten. Zo'n 5 meter na de andere kindjes komt Amelie aangesloft. Ze heeft nog niet meteen door dat mama op haar staat te wachten, maar als ze me ziet, begint ze te lachen. Juf. vertelt dat het heel goed gegaan is, maar dat het wel heel moeilijk is om ze mee te krijgen, als het speeltijd is, en nu ook, als het tijd is om naar huis te gaan. Van de ene ruimte naar de andere ruimte verplaatsen dus...Een plasaccidentje is ook gebeurd.

Ze vertelt dat ze het fijn vond. Ze heeft gespeeld, opgeruimd en gezongen.

Dag 2: Ze staat weer klaar om naar het klasje te gaan. Glimlachend wandelt ze naar het klasje. In de klas blijft ze nu zowat verloren staan, begint niet uit zichzelf te spelen. Zo blijft ze ook staan als ik vertrek.
's Middags komt ze weer wat achter de andere kindjes aangesloft.

Ze vindt het toch nog altijd fijn, zegt ze, en wil morgen teruggaan naar het klasje.

Dag 3:Ongeveer zelfde scenario als dag 2. Wel terug plasaccidentje.

Dag 4:Ze blijft 's morgens nog altijd een beetje verloren in de klas staan. Maar ze doet toch wat mee met het klasgebeuren.
's Middags aan de schoolpoort: De kleuters leren elke dag bij. Vandaag komen ze per 2 hand in hand naar buiten gewandeld. 1 kleutertje ontbreekt. Je kan het al raden...ons Amelie. Juf. kreeg ze echt niet mee uit de klas. Andere juf. is er bijgebleven. Het zou echt heel moeilijk zijn om haar mee naar buiten te krijgen. Mama mag ze zelf gaan halen. Er wordt wel afgesproken dat ze morgen terug zelf mee naar buiten moet komen.

Dag5:'s Ochtens blijft ongeveer gelijkaardig verlopen.
's Middags: Amelie heeft hand van juf vast. Juf heeft haar heen- en weerkaftje vast (alle andere kindjes hebben dit zelf vast). Amelie ziet mij en begint te wenen: 'pipi doen'. We gaan nog even terug naar binnen. Juf spreekt me ook even aan, ze heeft haar even kordaat moeten aanpakken, want ze gedraagt zich echt heel koppig, als ze mee naar buiten gaat, gaat echt moeilijk.
Ze vertelt ook nog niks in de klas, maar dat gebeurt wel meer bij beginnende kleuters. Met de activiteiten doet ze ook wel mee.
Nu is Amelie hard aan het wenen. In de auto zegt ze ook dat ze niet meer naar het klasje wil...

Sinds ze naar het klasje gaat, slaapt ze namiddag ook nog amper. Woensdag heeft ze even geslapen, de andere dagen niet. Terwijl ze het nu toch wel kan gebruiken. Deze namiddag is ze een beetje 'gecrasht'. Ze zat erbij als een patattenzakje. En toch niet willen slapen...Nadien heeft ze zich toch terug herpakt.

Besluit:Voor een kindje dat altijd bij mama thuis is gebleven, doet ze het eigenlijk helemaal niet zo slecht. Ze vindt het ook wel fijn. Alleen het verplaatsen van 1 ruimte naar een ander is heel bedreigend voor haar (en een probleem voor de juf). Langer als 5 dagen mag een schoolweek echt niet duren, nu heeft ze echt wel een weekendje verdiend! Vandaag was ook de moeilijkste dag, en dan zit je toch wat met gemengde gevoelens he...terwijl ze zo goed gestart is!
Het zal nog wat zoeken en wennen zijn voor onze kleine meid, maar ik ben toch wel trots op haar (schrijft mama met traantjes in de oogjes :))
Als ze het wat beter gaat leren kennen, gaat ze het zeker fijn vinden!

computerkuren

Mijn computer heeft kuren. Beetje ziek, denk ik. Alles duurt ontzettend lang en vaak blijft hij hangen. Uit voorzorg kom ik er tijdelijk niet meer op, omdat pjoeter anders het risico loopt door het raam gesmeten te worden wegens grote frustratie...;)

Gelukkig heeft vent nog een laptoppeke, maar het houdt wel in dat ik even geen foto's kan posten, want die staan op mijn zieken pjoeter.

Het kamertje van Amelie

Amelietjes nieuwe kamertje is een feit (alle meubels staan er nog niet in, en het moet nog wat gezelliger worden, maar het lijkt al op een slaapkamer!) En ze is er trots op!!!

We hebben haar zelf laten kiezen in welk bed ze wilde slapen, ze koos voor het grote bed! (wel pas toen er een dons op lag :)). Ze ligt dus nu voor de allereerste keer in het grote bed! Benieuwd of ze goed gaat slapen!

verhuis!

Jaja als alles verloopt zoals het zou moeten, verhuizen we zondag. Niet naar een ander huis, maar naar een ander verdiep! De kamers zijn zo goed als af op het eerste verdiep, en dat zal dan tijdelijk (ongeveer een jaar) ons appartementje moeten worden (tweede verdiep ook, daar slapen wij + Pauline + dressing). In februari kunnen de werken aan het gelijkvloers dan beginnen. Daar moeten nog heel wat voorbereidingen getroffen worden, vandaar dat we nu al naar boven verhuizen (eigenlijk hadden we al eerder boven willen zitten, maar soit 'lang leve de verbouwingen' zeker?).

Vandaag heb ik de keuken al leeggemaakt. De 2delige (rot)keuken die we nu hadden, mocht dan wel heel onpraktisch zijn, er was wel veel opbergruimte. Ik had maar liefst 13 kastjes om alles in op te bergen. 1 miniem deel van de keuken wordt nu naar boven gebracht voor onze tijdelijke keuken, en daar moet ik het doen met 3 kastjes! Aiaiai. Dat noemt men dus 'selectief' zijn, 1 van mijn beste eigenschappen (kuch kuch). Maar ik hoop er in geslaagd te zijn, ik heb nen hele hoop de kelder in getast (die nu dus al boordevol zit, waar moet de rest dat we niet kwijtgeraken naartoe?) en hoop dat wat ik heb overgelaten effectief kwijtgeraakt in 3 kastjes.

Ventjelief en schoonbroer zijn nu bezig met de keuken naar boven te tasten (oh jee, nu kan ik enkele dagen niet koken, hoe erg) en dan zullen we wel weer zien!

En de volgende dagen ga ik proberen de kelder nog wat voller te proppen, he! Wens me misschien toch maar succes ;)!

een boekentasje!

Tja, maandag 5 november, Amelietjes eerste schooldag, komt nu wel heel dichtbij! Tijd dus om een boekentasje voor Amelie te kopen. Woensdag voormiddag vertrokken we op 'boekentassentocht'. De eerste twee winkels waar we kwamen, vonden we niet wat we zochten. Ze moest namelijk echt wel een boekentasje, en geen gewoon rugzakje, hoor! (die meid weet wat ze wil!)

Mama die goe ziek was, deed het best om overeind te blijven, en zo vertrokken we richting winkel 3 (moet wel bekennen dat er echt weinig keuze was in die 2 eerste winkels, puh, alleen boekentassenverkoop in augustus of wa???). De winkel het dichtste bij huis was dan ook de goede. Waren we maar meteen naar daar gegaan. Een heel verdiep vol boekentassen!

Ik dacht dat de keuze moeilijk kon zijn. Maar nee hoor, Amelie ging recht op haar doel af. Een boekentasje van Kipling in mini-formaat (superschattig) waar vooral het aapje (sleutelhanger) haar aansprak.

Ik heb de boekentasjes van bumba, winnie the pooh, plop, K3, Mega Mindy en consoorten nog proberen aan te bieden, maar haar besluit stond vast. Dus trots met het paarse boekentasje in de hand keerden we naar huis terug. (ik plaats zeker nog een fotootje!)

Eerst wilden ze het niet op haar rug doen, maar ondertussen heeft ze dat toch al bijgeleerd. Als ze dan de boekentas aan iemand toont, vraagt ze niet om naar de boekentas te kijken, maar wel naar het ...AAPJE!!!

Nog 4 nachtjes slapen!!!

terug ziekenboeg...(2)

Ja het buikgriepvirus heeft ons weer goed te pakken gehad deze keer. Vooral Amelie was groot slachtoffer. Heel de zaterdag nog liggen overgeven, 's nachts ook. Die nacht heeft Pauline ook overgegeven (waren Amelie haar bed aan het proper maken, toen Pauline ook begon te wenen omdat ze overgegeven had, we kwamen even handen te kort, zeg!) Zondag viel het dan wel mee, alles bleef netjes binnen. De nacht nadien was ventjelief het slachtoffer van dienst en tegen de morgen begon Amelie ook terug over te geven. Maandagvoormiddag was zij erg slap en was ik wel weer een beetje ongerust, maar toen is ze goed beginnen drinken, en bleek het ergste toch wel over te zijn! Ventjelief was ook wel wat slappekes, maar het ergste was toch door.

Bij mama heeft de buik alleen maar wat 'gegrommeld', maar de buikgriep is niet doorgebroken. Om volledig tegendraads te doen, heb ik dan maar sinusitis en bronchitis gekregen...nog niet helemaal genezen. Hoest nog als een ketter, mijn stem klinkt nog heel 'sexy' hees, en de kop zit vol snot! Maar dat overleven we ook wel weer!