Wa wa walibi

Zondag was het familiedag van een groot bedrijf waarop we uitgenodigd waren. En het was te doen in Walibi. Niet meteen een pretpark waar we naartoe zouden gaan met onze 2 ukkies maar omdat het gratis ende voor niks was, gingen we de uitdaging aan.

's Morgens voelden onze kapoenen al aan dat er een beleving in aantocht was, dus besloten ze maar lekker vervelend te doen, zodat mama en papa al lichtjes overstressed richting Walibi vertrokken!! Maar we waren gekalmeerd toen we ginder aankwamen (in hoeverre dit mogelijk is met een protesterende peuby op de achterbank).

We mochten goed vooraan parkeren, maar we hadden al meteen in het snotje dat het errrg druk was. Niet alleen de genodigden van 'het groot bedrijf' waren daar, maar natuulijk nog andere kandidaten die dachten dat met het mooie weer een dagje Walibi wel leuk zou zijn.

Maar dapper als we waren, klapten we de dubbele buggy uit en wandelden we naar de ontvangsttent van 'het groot bedrijf'. Bleek dat -3 jarigen in hun mening geen eten nodig hebben, en dat daar dus geen eetbonnetjes voor voorzien waren. Toch maar even gaan klagen, en uiteindelijk kregen we 1 eetbonneke voor onze 2 veelvraten...;)

Walibi is niet zo voorzien op de allerkleinsten, maar op de 1 of andere manier zijn we er toch in geslaagd die attracties te vinden waar Amelie en soms ook Pauline opmochten. Sommige attracties waren vanaf 80 cm, en ons klein miepke heeft die grens nog steeds niet gehaald. 1 enkele ziel konden we wel wijsmaken dat ze al zo groot was, alhoewel ze ons erg ongelovig aankeek, maar gelukkig had ze er geen zin in om het na te kijken. Amelie is wel erg dapper en durfde op de wildste attracties (toegelaten voor haar, gelukkig heeft zij de kaap van 92 cm al gehaald, wiehaa!) en ze vond het allemaal even leuk. De treintjes en de autootjes waar Pauline dan wel in mocht, werden ook enthousiast onthaald door haar.
Niet zo snugger als we soms zijn, besloten we een rustig boottochtje te doen (dit was immers vanaf 0 cm, haha) dat toch wel net iets te lang duurde naar mening van ons kleinste uppeke. Het koppel dat bij ons in de boot zat, kon dan ook genieten van een extra concert, gratis en voor niks! Amelie wou wel een duik in het zwembad (lees: vijver) nemen, maar dat hebben we gelukkig toch kunnen verhinderen.

Het eten 's middags was toch wel beetje een tegenvaller, zeker omdat we 1 broodje in tweeën moesten delen voor de meisjes. En al diegenen die het eetgedrag van ons Pauline kennen (gek dat net zij zo een kleintje is he) weet dat dat absoluut niet genoeg is. Dus dan nog maar een frietje bij gaan halen in het park.

Amelie heeft het op 'droogtegebied' erg prima gedaan, want in zo'n druk park met zoveel bezienswaardigheden, zou je denken dat ze daar geen tijd voor zou hebben, maar geen enkel accidentje! Bravo bravo!!!

Het was een leuke maar toch ook zeer vermoeiende dag en de ouw peekes van dienst waren heel erg blij als ze 's avonds in hunne zetel konden ploffen. Maar de meisjes hebben zich echt voorbeeldig (vergeet het korreltje zout niet) gedragen!!!