woensdag 24 december 2008

Merry X-mas!

Zozo, de kerstperiode is al weer aangebroken. Kerstavond wordt een rustig avondje hier, we hebben samen met de kindjes een aperitiefje gedronken, lekker gegeten (met als dessert kerststronk weliswaar) en daarna zijn ze met veel plezier naar bed gegaan. Wij houden het rustig vanavond.

De feestjes zijn pas voor de komende dagen. Morgen is het aan Werner zijne kant te doen, tweede kerstdag bij mijn ouders. Op kerstdag 's avonds gaan we dan ook nog naar Kaas- en Wijnavond in Club 9, aangezien we die traditie toch niet mogen doorbrekene (al lust ik geen kaas, en mag ik geen wijn...)

Maar natuurlijk wil ik iedereen een fijne kerstperiode toewensen met de mensen die jullie liefhebben, een heel fijne sfeer en tja toch ook wel wat leuke pakjes :-D.

Zalig kerstfeest!

de prinsessenbedjes!

Vandaag was de grote dag! De prinsessenbedjes werden geleverd! De meisjes werden deze morgen al opgehaald door mimi, zodat de meneer die de bedden in elkaar kwam steken rustig kon doorwerken, en zodat de bedden mooi stonden te pronken als de meisjes terug thuiskwamen.

Hun reactie was er dan ook eentje om nooit meer te vergeten! Dolgelukkig zijn ze met hun mooie hemelbedden. Vooral Pauline werd erg wild van enthousiasme. Zo'n groot bed helemaal voor haar alleen? (Amelie twijfelde nog even of ze deze nacht toch terug bij mama op de kamer ging slapen -aangezien ze dat toch ook erg leuk vond- maar ook het prinsessenbed was toch net iets aantrekkelijker.

De namiddagdut wilde Pauline dan ook absoluut niet meer in haar babybedje doen. Domme mama was dat nochtans wel van plan, zodat we daarna rustig de bedjes konden opmaken (mimi bracht nieuwe donsjes en overtrekjes en die waren er dus nog niet...) Maar daar wilde ze totaal niet van weten. Dan maar gauw een hoes erop, Pauline in de slaapzak en zo bedje in. En ja hoor, haar eerste middagdut in het grote bed was al ee feit! Amelie is ook even in haar bed blijven liggen, maar na een kwartier kwam zij mama toch terug vergezellen.

Pauline moest gedurende de rest van de dag nog eens af en toe gaan checken of de bedden er echt nog wel stonden (er eens even in kruipen enzo). En iedereen die toevallig langskwam vandaag, werden enthousiast door beide meiden naar hun kamer geleid voor die oh-zo-mooie-bedden.

Deze avond was dan de ultieme test. Amelie is nu een grote meid, dus zij kan het vanaf nu best zonder bedomranding aan, en ook zij stelde zelf lief voor om dat nu in kleine zus haar bed te steken, opdat zij er niet uit zou donderen.
Pauline was niet te houden om te gaan slapen, en smeekte om het licht uit te doen. Amelie ging er ook even braaf in, is nog ene keer komen piepen (wat ze anders ook wel eens doet) en dat was het! Beide meiden braaf in dromenland. Of zou het prinsessenland zijn?

Op zulke enthousiaste reacties had ik toch wel gehoopt en zodoende ben ik nog steeds aan het nagenieten van onze toch wel heel contente meisjes :-).






dinsdag 23 december 2008

aftellen...

Soms lijkt het wel alsof een leven alleen maar bestaat uit aftellen.

Ik tel af naar...

* morgen, want dan komen de prinsessenbedjes. Ik ben dus heel benieuwd naar de reactie van de meisjes.
* volgende week maandag, want dan hebben we onze 20wekenecho! Hopelijk alles in orde met onze kleinste spruit en laat buikbaby eens tussen de beentjes piepen!
* naar 2009. Een jaar waarin ik het woord 'verbouwingen' uit mijn agenda schrap. Ok, ik weet wel dat er nog heel wat zal moeten gebeuren, maar dan noem ik dat wat 'bijwerken aan het huis of tuin' maar geen verbouwingen.
* naar 3 januari 2009. We verlaten het kleine kot en nemen intrek in ons volledig huis!
* naar 2 februari 2009. Pauline haar eerste schooldag. Ongelofelijk maar waar, zo ver zijn we dan al weer.
* paasvakantie 2009. Ons weekje vakantie in het Reigersnest. De laatste keer met 4.
* 15 mei 2009. Of daarrond toch ergens. Geboorte van ons derde kindje.

(natuurlijk kijk ik ook uit naar de verjaardagen ed, maar dees dingen zijn zo toch net iets 'specialer')

update

tis hier weer stillekes he. Toch maar eens een poging doen voor een update, vooraleer jullie me als vermist willen opgeven.

Er staat een datum op geplakt. Wacht, ik zal het anders verwoorden, ik heb er een datum op geplakt, of we zouden in 2012 nog niet verhuisd zijn. Het weekend van 3 en 4 januari is het zover, dan trekken we met ons hebben en houden terug naar beneden, en hebben we terug RUIMTE!!!

Een deadline betekent natuurlijk de nodige stress, want tegen dan moet het wel in orde zijn. Eigenlijk is het zogoed als in orde hoor, op de deuren na en hier en daar nog een prulleke. Al werd Werner vandaag behoorlijk bleek toen ik zei dat ik wou dat het 31 december volledig in orde moet zijn, zodat ik de 2e januari met mijn poetsmateriaal door het huis kan zwieren. Moet toch te doen zijn?

Plakkers zijn ook zo vriendelijk geweest mij nog extra stress te bezorgen. Ze hadden niet alles even goed afgewerkt en gingen dat dus bij komen werken. Zoals vorige keer weer de nodige moeite moeten doen om die mannen hier te krijgen. En als ze dan hier zijn, vond 1 van de 2 het nog nodig om me grondig af te snauwen, omdat hij niet zag waar er oneffenheden waren (*zucht* Dat zijne collega was komen kijken op voorhand, en toegegeven had dat het niet helemaal in orde was, werd plots vergeten, al was die collega plots wel heel erg stil)
Tja omdat ze dan toch hier waren, hebben ze toch hier en daar wat bijgewerkt, maar na een half uur max. waren ze alweer ribbedebie.

Ik ben daar dus echt ne ganse dag slecht van geweest hoe die tegen mij gereageerd had. Maar soit, ik heb dus een omgangversbod aangevraagd, en ik wil die mensen nooit van mijn leven nog zien.

Maar voor de rest overleef ik het nog (net). Vorig weekend zijn de kindjes gaan logeren, hebben wij de kamer van Amelie volledig leeggemaakt en is de vloer gevernist. En morgen worden de prinsessenbedjes geleverd *juich*
Amelie slaapt dus ondertussen al een paar nachten bij ons op de kamer, en ze is zo gelukkig daarmee :).

dinsdag 16 december 2008

zwemverbod

Amelie heeft buisjes. De dokter had me verzekerd dat ze daar gewoon mee mocht gaan zwemmen.

Sinds begin december is ze begonnen met kleuterzwemmen. Mag vanaf de leeftijd vanaf 3,5. Ze hadden me gevraagd om toezicht te houden, en dat is natuurlijk leuk. Van dichtbij toekijken. Zien hoe Amelie geniet van die zwemlessen. Ze is dan ook een echte waterrat.

Amelie had al een tijdje last van een loopoortje, en we kregen het moeilijk verholpen. Vorige week was er ook wat bloed in het oortje te bespeuren, dus maar gauw een afspraak met de NKO-arts gemaakt.

Dokter heeft de oorjes eens 'gestofzuigd'. Medicatie voorgeschreven voor het loopoortje weg te werken. En een zwemverbod...

Laat Amelie nu net 1 van die kindjes zijn die daar misschien tijdens de buisjesperiode wel gevoelig aan is.

9 januari moeten we terug ter controle en we hopen heel hard dat haar zwemverbod terug opgeschort wordt.

Maar nu moeten we de zwemlessen dus al (al dan niet voorlopig) stoppen. En dat vond ze nu eens echt fijn.

Doeme toch.

vrijdag 12 december 2008

The MOM-song

Voor alle mama's onder ons: superliedje, en ge weet waar het over gaat.
Ik heb echt genoten!

The Mom Song from Northland Video on Vimeo.

donderdag 11 december 2008

keuken-avontur (3)

ZE IS AF!!!!!
ZE IS AF!!!!!
ZE IS AF!!!!!






zondag 7 december 2008

Sinterklaasje, kom maar binnen...

Ook thuis is de Sint ons niet vergeten. Vrijdagnamiddag hebben Amelie en Pauline (vooral Amelie, Pauline gaf het na 6 strepen trekken al op :)) heel ijverig een tekening gekleurd voor Sinterklaas.

En 's avonds mochten ze eindelijk hun bordje klaarzetten. Sinterklaas, zwarte piet en het paard kregen allemaal lekkers. Een wortel en een klontje voor het paard. Pepernootjes voor Sint en piet, en nog een pintje voor zwarte piet. Een mooie tekening niet vergeten voor Sinterklaas, én de brief met hun wensen.

En ja hoor, 's morgens stond er heel leuk speelgoed te wachten om veel mee gespeeld te worden!

Dank je Sinterklaasje!

(ook bij pépé en de grootouders is Sinterklaas nog een bezoekje komen brengen. Die dochters van mij moeten toch wel heel braaf geweest zijn dit jaar :). )





Sinterklaas komt naar school!

Vrijdag was het zover! Sinterklaas bracht een bezoekje aan school. Hier had Amelie zo lang naar uitgekeken.
Als lid van de oudervereniging, had ik het voorrecht Sinterklaas een handje te mogen helpen, en zo kon ik Amelie ook eens observeren in het klasgebeuren. (tijdens de speeltijd en in de eetzaal ben ik eens gaan piepen, en ik zag telkens een superenthousiaste meid. Zalig om te zien!)

De kleintjes mochten meteen als eerste naar Sinterklaas. Braaf zaten ze allemaal te wachten tot de Sint zijn intrede zou doen. Amelie wuifde mooi naar de Sint als hij binnenkwam, en deed heel mooi met het gedichtje dat ze voor hem geleerd hadden.

Het hoogtepunt voor Amelie was het moment dat ze persoonlijk haar zelfgemaakte pepernootjes mocht afgeven. Ze wou die graag meenemen, om die af te geven aan de Sint, en haar juf was zo attent dat ze Amelie meenam tot aan de Sint voor deze kunnen af te geven. De zwarte pieten kregen natuurlijk ook elk eentje.

En ze was supertrots dat ze kon vertellen dat ze die zelf gemaakt had (en mama mee glunderen :))





zaterdag 6 december 2008

pepernootjes

Deze week stond volledig in het teken van Sinterklaas. Beide meisjes waren toch wel volledig in de ban van die goede man. Elke morgen als ik Pauline uit bedje haalde, vroeg ze 'is de grote Sinterklaas geweest? Amelie telde vooral af naar de dag dat Sinterklaas op bezoek in het klasje kwam. Dat was voor haar het grote moment!

Mama heeft van al dit enthousiasme handig gebruik gemaakt, en zo stonden de namiddagactiviteiten van donderdag en vrijdag volledig in het teken van de Sint.

Donderdag hebben we pepernoten gemaakt. Ik had alle ingrediënten alvast klaargezet, en zij konden dan alles bij elkaar doen en mengen. En dan bollekes maken, en alles de bakplaat op.

En dan moesten we 20 minuten wachten. Ze kregen het briljante idee gewoon te wachten, maar dan bleek die 20 minuten toch wel erg lang te duren. Wat waren ze blij toen het keukenbelletje ging, en de oven terug openmocht. En toen waren die pepernootjes toch nog wel te heet, zeker, en moesten ze nog even wachten. Maar ze waren supertrots op hun eigen bereide koekjes. Ze hadden dan ook heel flink meegewerkt.

Alles goed mengen


Balletjes rollen


De pepernootjes op de bakplaat leggen


Proeven van het resultaat! En goedgekeurd!

woensdag 26 november 2008

Sinterklaasfeest

Vandaag was het Sinterklaasfeest van de gezinsbond, en ik had de uitdaging aangegaan om beide dames in te schrijven. Toch met de bedoeling er ook een handje te gaan helpen, had ik aan ons mama gevraagd of ze me niet wilde vergezellen, kon zij de meiden in toom houden, en ik Sinterklaas ;). Mama sukkelt echter al een tijdje met haar gezondheid, dus die kon er niet bij zijn.

Ikke dus met die 2 alleen naar het feest, voorbereid op het ergste :o. Maar we kwamen in de zaal aan, en zijn meteen ijverig beginnen te kleuren voor de Sint. Natuurlijk hielden ze dat geen eeuwigheid vol, maar zijn ze gewoon braaf samen met andere kindjes beginnen te spelen, naar een verhaaltje gaan luisteren en nog wat gaan spelen.

So far so good.

Toen was de intrede van de Sint. 2 dochters die superbraaf op hun stoeltje bleven zitten, tot ze aan de beurt waren voor hun cadeautje en snoepzakje van de Sint in ontvangst te nemen. Op de schoot van de Sint gaan zitten was nu wel net iets te veel gevraagd, want oh mama, van dichtbij is die man toch wel een beetje eng.

Pauline mocht als eerste haar pakje en snoep in ontvangst nemen, en toen Amelie het podium opmocht, had kleine zus toch een grote snoepzak binnen te werken, dus die bleef wel braaf zitten. (de snoepzakken zijn daarna snel uit het zicht verdwenen ;))

En daarna gingen ze braaf verder spelen, terwijl mama ginder toch nog een beetje kon 'helpen'.

Zelfs na het feest, hebben ze braaf wat 'helpen' opruimen en toen konden we naar huis gaan.

En ikke supertrots op mijn 2 flinke dochters. Ja hoor, het hoeven niet altijd zweet- en stressverhalen te zijn :).






keuken-avontuur (2)

Nee hoor, ik kan nog niet juichend komen verkondigen dat er een splinternieuwe keuken in mijn huis staat te pronken, die volledig af is, maar ik kan al wel komen zeggen dat het wel al een beetje op een keuken begint te lijken :D

We zijn gegaan voor een keuken met veel schuiven (da's beter voor de rug :D) maar dat maakt al heel wat extra werk. Al die schuifkes in elkaar klikken, ik kan het ondertussen als de beste.
De kastjes en schuiven in elkaar zetten ging nog wel redelijk vlot, maar die dingen vastzetten lukt blijkbaar iets minder goed. Maar ach ja, we komen er wel!



ons 'schier'eiland. Kookplaat komt hier op.

De Tuin


Zondagvoormiddag zijn we naar een theatervoorstelling geweest, voor de leeftijd van 1 tot 3 jaar. Voor die leeftijd vind je dat niet zo makkelijk, dus toen ik dit zag, heb ik geen seconde getwijfeld om hier naartoe te gaan.
De voorstelling ging door op het podium, waar iedereen, in een cirkel op een kussen mocht gaan zitten, de kindjes mochten op schoot. 2 vertellers stonden in hun magische tuin en zo gingen we door alle seizoenen. Het heeft geregend, gesneeuwd, de zon heeft geschenen, het heeft gewaaid. Er waren bloemetjes, vlindertjes, plassen, vogeltjes...Het werd op een erg leuke, interactieve manier gebracht en die twee meiden van ons waren echt de hele tijd gefascineerd. Ik heb eigenlijk gewoon genoten van de gezichtjes van mijn meisjes.

En voor 1 keer kan ik zelfs zeggen (en dit is erg zeldzaam ;)): mijn meisjes waren het allerbraafst van allemaal (hihi :o)

Maar onze dames genieten dus al eens van een portie cultuur!

zaterdag 22 november 2008

keuken-avontuur (1)

Dit zou ooit een keuken moeten worden...

de beginnende kastjes...


kastjes in elkaar steken, en kastjes in elkaar steken en...


dit moet nog in de keuken...


en dit, doosjes, allemaal doosjes...


mum in actie


Dit begint zowaar al een beetje op een stukje keuken te lijken


de beginnende schuifjes


Conclusie: er is al veel gebeurd, maar er moet nog vee-heel gebeuren
*keukenstress*

vrijdag 21 november 2008

verkleedfestijn

De meisjes hebben van een collega van ons mama een deel verkleedkleren doorgekregen (met dank!). Dat leidt natuurlijk tot leuke verkleedpartijtjes en nog leukere foto's!

Of hoe guitig dat mijn 2 dochtertjes toch zijn! :)








woensdag 19 november 2008

Wat is dat toch met kinderen?

* Het is veel fijner om hangend of staand of in eender welke acrobatenhouding aan tafel te zitten, dan gemakkelijk op je poep.

* Speelgoed is helemaal niet zo interessant om mee te spelen, maar om door het hele huis te gooien, ja dat wel!

* Om 4 u 's morgens je opeens zorgen maken dat je je lippenstiftje (jawel juffer Amelie heeft last van droge lippen) kwijt bent, terwijl je dan zalig zou kunnen liggen slapen.

* Om half 7 's morgens roepen dat je kaka hebt gedaan (de eer is voor Pauline deze keer) in de hoop dat je uit je zalig warm bedje wordt gehaald, ipv nog lekker een uurtje door te pitten (ze heeft 1 keer effectief toen kaka gedaan, en sindsdien probeert ze het elke morgen opnieuw, alleen volgt de kaka niet zoals ze wil...)

* Als mama aan het telefoneren is, is er niets leuker dan zo hard mogelijk te roepen, of op iets beginnen te kloppen (al dan niet de zus)

* Heel ijverig willen helpen als mama aan het stofzuigen of aan het afwassen is (zodat het 10 keer langer doet) maar als mama vraagt om te helpen opruimen, plots niet meer zo graag willen helpen.

* Zeuren voor speldjes in je haar, zodat je ze er na 2 minuten weer kunt uithalen (en liefst nog kwijt leggen)

* Zeuren achter eten, en als er effectief eten op je bord komt, er geen hap van willen eten.

* Vragen voor een liedje te zingen, en als je dan begint te zingen, de melding krijgen 'niet zingen, mama'

* Zeggen dat je moe bent, en toch nog 3 keer je bed uitkomen voor weet-ik-veel-wat.

*...

Sinterklaas kapoentje

Sinterklaas is weer in't land. En Amelie is deze keer helemaal in de ban.
'Als ik dieje (al wijzend op een tekening van Sinterklaas) zie, vraag ik een prinsessenkleedje'. Ben eens benieuwd of ze effectief nog 1 woord gaat uitbrengen als die goede man effectief voor haar staat.

Het schoentje is ook al eens klaargezet, met een worteltje in. Amelie was 's anderendaags totaal verontwaardigd dat de Sint die wortel toch wel had meegenomen, zeker (die man heeft lef!). De uitleg dat het voor het paardje was, deed haar niet veel. Telkens als ze nu de tekening van het paard van de Sint ziet, merkt ze op 'die heeft onze wortel opgegeten he!'

Maar ze kijkt alvast uit naar de komst van de Sint. En de mama vraagt zich of zij ook braaf genoeg geweest is voor een cadeautje (wat denk jij, papa?)

zondag 16 november 2008

enkele fotootjes

Voor binnen vind ik het niet zo makkelijk om duidelijke foto's te maken. Toch 2 pogingen, om een ideetje te krijgen.

keuken


living


de buitenkant

zijkant


achterkant


voorkant