maandag 27 april 2009

'koe' is populair.



Het is ondertussen een algemeen bekend feit. Pauline en haar koe zijn onafscheidelijk. Overal waar Pauline is, is ook haar koe (slechts zo'n 836 keer per dag is ze ze kwijt, en gaan we samen op zoek) De eerste dag dat ze naar school ging, nam ze echter flink het besluit, dat koe thuis mocht blijven. Dag 2 moest ze echter toch maar mee. En ook nu nog gaat koe elke dag trouw mee naar het klasje. Voor de juf was dit geen probleem, als ze er zo aan gehecht is, mag het extra klasgenootje gerust mee. (volgend schooljaar zou ik toch willen proberen ons koe thuis te laten...;-))

En zo is koe ondertussen goed bekend geraakt in haar klasje, sterker nog, het maakt ons Pauline ook bekend en zelfs een beetje populair. Want ik word zeer regelmatig door een mama aangesproken 'ah jij bent de mama van Pauline' of 'ah daar is Paulinetje, mijn zoon/dochter heeft het regelmatig over haar'. En ik sta dan altijd met mijn mond vol tanden, want Pauline vermeldt geen enkele naam (slechts 1 keer, toen ze een koekje van iemand had gekregen, had ze plots wel een beste vriendje. Tja, Pauline en koekjes...)

En ik me maar afvragen wat Pauline nu toch zou doen in het klasje, dat haar zo 'bekend' maakt.
En dat is dankzij koe. Aangezien Pauline daar ook maar slechts zo'n 347 keer per dag haar koe laat rondslingeren, is ze ze daar ook regelmatig kwijt. En daar zijn de andere kindjes om haar te helpen. Als ze koe ergens zien liggen, spurten ze naar Pauline om haar lieve koe terug te bezorgen. En iedereen wil dit gewoon doen!

Lief he, zo'n samenhorigheidsgevoel bij die kleintjes. En dat allemaal dankzij koe :-).

(dit fotootje is van de site van 't school geplukt, in Pauline haar klasje)

luizen in school

Vorige week kreeg Amelie een briefje mee dat er luizen in school zaten. Amelie had blijkbaar goed geluisterd naar de juf, want ze vertelde ronduit toen we naar huis reden. 'mama, mijn hoofd begint echt al te jeuken, hoor' 'er heeft zich al een mooi nestje gevormd in mijn haartjes' 'er zitten beestjes in mijn haar'. En dit alles werd verteld op een supertrots toontje 'ik ben de eigenaar van luizen'.

Thuis deed ik dus meteen 'luizencontrole', want aan Amelie haar verhaal te horen, had ze toch wel luizen. Want de juf had dat zo tegen haar gezegd. Veel zin had ik er niet in, om luizen gaan weg te werken, want haar haar moeten zo lang worden als Doornroosje, en ze is ondertussen halfweg, maar als ik een knoopje moet ontwarren, is het groot verdriet.

Ik heb gecheckt en gecheckt en gecheckt. Geen luizen te bekennen (oef!). En dan vertelde ik het 'teleurstellende' nieuws maar aan mijn oudste dochter.

'maar ik ga wel nog eens beestjes krijgen, he mama...'

vrijdag 24 april 2009

37 weken: de buik


aftellen!



3 weken, voor de meisjes is dat toch niet zo makkelijk om te weten wat dat precies inhoudt. En ze wachten nu toch al zolang! Hoe lang is 3 weken dan toch nog?

Tot nu had ik altijd tussenpuntjes die moesten voorbij zijn, vooraleer de baby kwam. Mama verjaart, Amelie verjaart, op vakantie. Maar nu zijn al mijn puntjes op en het volgende punt is dus broertje!

Dus gaan we een beetje aftellen he. Schaamteloos het idee van een vriendin gepikt, en ze mogen nu dus elke avond voor ze gaan slapen een stukje neus knippen. Als de neus helemaal gekortwiekt is, is de baby uit de buik (ik heb me maximaal 3 dagen overtijd laten gaan, dus zoon, hou je daar ook aan he ;-))

nestdrang

Het heeft toch zo z'n voordelen. Al vraag ik me af of ik het niet in extreme mate heb.

Maar de grote poets is dan toch weer gebeurd! Alles is nog eens netjes opgerommeld. En ik kan onbeschaamd volk ontvangen zonder me te verontschuldigen voor de vuiligheid en rommel.En ik ben zelfs bij met mijne strijk! (alé ondertussen ben ik wel al weer nieuwe strijk aan het verzamelen, het is een never-ending-story)

De auto blinkt als nooit tevoren (al moet ik bekennen dat de carwash een handje geholpen heeft, maar dat is nog extra entertainment voor de kids, zij vinden dat geweldig. De binnenkant heb ik 'uiteraard' volledig zelf gepoetst en zo ongeveer ne vuilzak rommel uitgehaald. Doen jullie kids dat trouwens ook, alles meenemen in de auto, om het dan nooit meer mee naar binnen te nemen?)

Ik denk dat ik me nu wel mag belonen met een reep chocolade.

37 weken!

De countdown is begonnen :-)

woensdag 22 april 2009

36 weken en 5 dagen!

Alé ik mag bijna bevallen :-). Al zou ik liefst hebben dat hij braaf 'zijne tijd uitdoet' :-). En ik denk dat dat ook wel het geval gaat zijn.

'Hoe lang is 't nog?' is de favoriete vraag de laatste dagen. Zo'n 3 weken, iets meer, iets minder, dus! Het aftellen is dus echt wel begonnen!

En geloof het of niet, maar die voorbereidingen waar ik zo dikwijls over heb liggen panikeren, die geraken zelfs in orde!

De envelopjes liggen ondertussen mooi te wachten, de presentjes voor in de klas zijn ook al klaar, en zelfs het park staat sinds vandaag te pronken in de living. Verder heeft de wasserij hier in mijn wasplaats hard gewerkt de afgelopen dagen, en alles wat dan ook maar gewassen kon worden, is gewassen. De wieg staat klaar, de maxi-cosi en de draagmand moet ik de bekleding nog opnieuw overtrekken.
De laatste rommeltjes zijn zo goed als weggewerkt (ik blijf maar dingen tegenkomen, ongelofelijk!!!)
De kleinste pampertjes liggen al in de commode, en zelfs de pyama's voor ons zoontje die mee mogen naar het ziekenhuis liggen al klaar, voor in een valies weg te steken (aan mijn spullen begin ik nog niet :o). Ook de suikerboontjes zijn klaar.

En mijne lentepoets zit er ook al op :-). Al wil ik ook nog ne lentepoets in mijne auto doen, want dat is heel erg dringend nodig. En nog eens bij de kapper binnenspringen voor mezelf ook nog natuurlijk :-).

Het ontwerpje voor het geboortekaartje is nu ook definitief (merci Nadia :-)) en daarmee springen we vrijdagmorgen binnen bij de drukker!

Nu nog beslissen welke draagdoek ik me nog ga aanschaffen (ne tricot slen kan ik lenen, en ik twijfel nog tussen een mei tai en een ergo babycarrier. Ne sling zou ik er ook nog bij willen nemen, maar ik wil nu niet overdrijven :o)

Oh ja voor 'hoogzwanger' te zijn, voel ik me echt nog steeds prima. OK, ik wandel niet meer zo gracieus, en het bukken is allesbehalve comfortabel, maar eigenlijk lukt alles nog goed. Alleen de fietskar heb ik tijdelijk opgegeven. En 's nachts vind ik ook nog redelijk mijne draai. Dus dat zit allemaal nog goed :-). Ik blijf genieten en kan nog steeds moeilijk geloven dat mijne laatste zwangere weken zijn ingegaan.

ons weekje aan zee: de foto's!









ons weekje aan zee!

Vorige week vrijdag vertrokken we weer, met volle vakantiegoesting, voor ons jaarlijks paasuitje naar het Reigersnest. De rit weer net overleefd (maar nee, wij slapen niet in de auto, mama, maar we zullen ons best doen om zoveel mogelijk te zeuren). Omdat het zonnetje zo mooi scheen, reden we met onze auto maar meteen door tot aan het strand, om de schepjes en de emmertjes uit te proberen! De meisjes genoten, ik plofte in het strand (om daarna op een niet zo sexy manier terug proberen recht te geraken ;)) en genoot ook. Van mijn meisjes zo fijn te zien spelen, en de aanwezigheid van de papa, want die is er toch niet zo dikwijls bij.

Pauline wilde haar schoentjes niet uit, want dan zou er wel eens zand tussen haar tenen kunnen komen, terwijl Amelie niet liever wilde dan dat zand voelen. Iets verderop lagen zeehonden te zonnen op de pier (echt waar!) en gingen we eens een kijkje nemen. Daar was het zand geen zand, maar modder, en daar wilde Pauline haar voeten toch wel even vuil in maken! (en de zeehonden werden niet meer bekeken :o)

Dan was het tijd om ons vertrouwd vakantiecentrum op te zoeken, en alles uit te pakken (ik kan pas 100 % aan mijn vakantie beginnen, als alles netjes in de kast ligt)

En zo was dit het begin van een zalige vakantie, lekker rustig, veel mooi weer (we hebben weer geluk gehad!) en veel strandplezier! Ook in het Reigersnest amuseerden de meisjes zich te pletter. Amelie is tov vorig jaar een heel sociale meid geworden, en ging constant op zoek naar 'vriendjes', die ze ook heel makkelijk vond, om dan trots te komen vertellen hoeveel vriendjes ze nu weer had. :) En Pauline taffelde maar achterna!

Aangezien we in het paasweekend daar waren, kregen we ook de Paashaas op bezoek! Hij arriveerde met een go-cart (en sprak West-Vlaams????) De kindjes die wilden mochten mee een ritje op de go-cart maken. Pauline weigerde dat beest ook maar aan te kijken, maar na een tijdje twijfelen, ging Amelie wel mee! Op Pasen zelf konden we dan eitjes gaan rapen, samen met alle andere kinderen!

Aan zee horen natuurlijk ook vele wandelingen erbij. Op 2 dagen tijd was ik veranderd van een vlot wandelend bolbuikje in een waggelende zeegans :p, maar ons kleintje is er niet uitgevallen (stel je voor, dan was het ne Westvlaming geweest :p). En af en toe eens rusten, kon ook wel eens helpen, moet ik toegeven, al ben ik daar gene krak in ;).

Nadat ik zaterdag ne ganse namiddag op mijn poep in het zand had gezeten, en dat blijkbaar toch niet meer zo comfortabel aanvoelde, zijn we ons dan toch maar een strandstoeltje gaan aanschaffen, zodat ik toch iets gracieuzer kon rechtstaan. Natuurlijk kozen we voor een extra laag modelletje, zodat het nog een beetje moeizaam bleef overkomen. (t moet een beetje spannend blijven he ;))

Woensdag stond dé belangrijke uitstap weer op het programma: plopsaland! Wie wordt er doodziek wakker die morgen? Moi...Buikpijn, krampen, misselijk, overgeven...Het werd al gauw duidelijk dat plopsa er voor mij niet ging inzitten :(. Omdat het de laatste dag was dat ze mooi weer voorspelde, en de meisjes er toch wel naar uitkeken, is Werner alleen met de meisjes geweest. Het was er heel druk, heel warm, maar de meisjes hebben zich heel goed geamuseerd, en dat is het belangrijkste. Ik heb heel de dag in bed gestoken, en ik moet eerlijk bekennen dat me dat toch ook wel deugd deed. Blijkbaar was ik niet de enige met maag- en darmklachen, en is het waarschijnlijk te wijten geweest aan de chinese avond die de avond voordien op het menu stond. En bravo voor Werner trouwens :-)

Kortom, het was vooral genieten. De meisjes worden steeds zelfstandiger, wat toch ook leidde tot af en toe eens een rustmoment voor ons (jaja volgende keer is dat weer verdwenen, ik weet het :-)), en ik ben er zelfs in geslaagd 2 boeken uit te lezen. Zalig!

Vrijdagavond reden we dan terug richting Limburg. Omdat we wel eens zin hadden in een rustige rit huiswaart, hadden we gewacht tot 's avonds en ze ginder nog in hunne pyama gestoken! Maar we waren even vergeten dat onze dochters onze dochters waren, en na 1,5 uur zijn ze dus 'al' in slaap gevallen!

Maar wederom een supervakantie!

Amelie kijkt uit naar haar broertje!

donderdag 9 april 2009

op vakantie gaan is...

...een ganse week de tafel niet moeten dekken en niet afruimen, niet koken en niet afwassen!!!!!
...gewoon met je voetjes onder tafel schuiven
...volledige quality-time in je gezin kunnen steken, zonder je iets van het huishouden aan te trekken.
...een weekje afkicken van internet :p
...'s avonds rustig een boekje lezen, of in elk geval niks nuttigs doen
...vooral niet denken aan die hoeveelheid was die je erna gaat hebben ;-)
...leuke uitstapjes doen
...een hele week mijn ventje bij me hebben
...dat ventje dus ook regelmatig eens achter de kinderen aan sturen :D
...veel speelplezier met de kids

ik zie het zitten!!!

Paasvakantie

De paasvakantie is ook alweer aangebroken, ze is zelfs alweer bijna half om. En deze vakantie heb ik vooral qualitytime gepland met mijn meisjes. 't Is tenslotte de laatste vakantie, zonder kleine broer erbij.

Vorig weekend was het dus Amelie haar verjaardagsweekend. Maandagnamiddag zijn we, samen met Katrien en dochters, naar de speeltuin in Koersel Kapelleke geweest, die terug open is *joepie*. En het was de laatste dag mooi weer, dus gelukkig maar dat we dat gedaan hebben.

Dinsdagvoormiddag zijn we bij andere kindjes gaan spelen, en namiddag zijn we dan zomerschoentjes gaan kopen! Ze hadden allebei heel snel gekozen, maar het schoentje dat Amelie heel graag wilde, was er natuurlijk niet meer in haar maat. Na wat geregel, vonden ze gelukkig toch nog haar maatje in een andere winkel, maar ze moest dan wel nog een dagje wachten op haar schoentje. Eerst was ze teleurgesteld, maar nadien heeft ze zich toch heel flink herpakt.

Woensdag viel een uitstapje naar andere vriendjes in het water, wegens zieke kindjes (en deze keer niet die van mij ;-)) maar konden we gelukkig wel nog terecht bij de speelgroep. Eerst nog Amelie haar schoentjes gaan uithalen, die natuurlijk meteen moesten aangedaan worden, en dan zijn we fijn daar gaan spelen.

Vandaag wordt een rustig dagje. Voormiddag gewoon wat hier spelen, en namiddag mogen ze nog bij mimi gaan spelen.

Want morgen vertrekken wij voor een week naar 't zeetje! Reigersnest, we komen er weer aan, hoor. Het is nu al het derde jaar op rij dat we de tweede week van de paasvakantie naar ginder trekken, en die traditie vind in superleuk natuurlijk. Onze laatste vakantie met 4!

op schoolreis

Vorige vrijdag stond Amelie haar eerste schoolreis op het programma: met de grote bus naar de grote speeltuin. Ze keek er al weken naar uit, en vrijdag was het dus eindelijk zover.

Alle mama's en papa's bleven natuurlijk staan, want ze wilden hun kleine spruit toch wel zien vertrekken met die grote bus.

Ze moesten dan hand in hand naar de bus stappen, en iedereen moest een vriendje zoeken. Blijkbaar is Amelie toch wel een beetje kieskeurig, want de eerste 2 vriendjes die haar handje wilden geven, werden niet aanvaard, en pas het derde vriendinnetje kreeg een handje. :o En daar vertrokken ze dan richting bus.

Amelie ging helemaal vanvoor in de bus zitten, en ze begon te glunderen, te glunderen en nog een beetje harder te glunderen. Daarna riep ze nog enthousiast naar mij 'Ik zit hier niet vast, he'...Ze zag het dus helemaal zitten ;-)

Als ze terugkwamen, was ze heel tevreden, maar waar alle andere kindjes hun kaarsje uitgebrand waren, is dat van Amelie toch nog een paar uurtjes blijven branden.

Amelietjes verjaardag

Amelie haar verjaardag is alweer enkele dagen voorbij, maar het meisje heeft goed gevierd. Eerst en vooral in het klasje! De zelfgemaakte cakejes waren erg lekker (natuurlijk moesten wij proeven!). Samen met Amelie ben ik dan ook nog een boekje gaan kopen voor af te geven in het klasje, en Amelie koos voor het toepasselijke boekje 'Anna en de paashaas'.

De mooie kroon die de juf gemaakt heeft, heeft ze nadien niet meer willen aandoen, en heeft dus maar de hele tijd staan pronken in de kast.

En dan was het haar 'feestje' voor enkele vriendinnetjes van de klas. Eentje was ziek, eentje durfde nog niet zonder mama weggaan, en zo bleven we dus op 2 vriendinnetjes die fijn kwamen spelen. De meisjes hebben dat heel goed gedaan, en eigenlijk is dat heel vlot verlopen! Ik had vooral werk aan...Pauline, die had beslist lekker aan mama te hangen, zij viel dan natuurlijk ook wel een beetje uit de boot...Maar al bij al toch wel een succesje!

En zondag kwamen dan de grootouders en haar meter en peter, en daar kreeg ze vele mooie cadeautjes. Haar verjaardag kon in elk geval niet meer stuk.

En zo loopt er hier dus al een 4-jarig meisje rond.

woensdag 8 april 2009

34 weken 5 dagen

Vandaag mochten we nog eens een bezoekje brengen aan de gyneacoloog. De dochtertjes zijn eens mee naar de baby gaan kijken, al hadden ze wel verwacht dat mijn buik ging opengaan :-).

Alles prima!
Nog meer als voldoende vruchtwater.
Zoon zit nog goed hoog.
Alles zit nog goed dicht.
Gewicht wordt geschat rond de 2300gr, perfect op het gemiddelde!

Alleen maar goed nieuws dus!!!

dinsdag 7 april 2009

de waarheid...

...komt uit een kindermond.

Werner en ik moesten deze avond naar een gebedswake, en de meisjes gingen ons uitwuiven. Ze stonden al klaar aan de deur, als ik er nog moest passeren. Waarop Amelie zegt: 'je kan er nog net door met je dikke poep, he'

Of hoe eerlijk mijn meisje toch durft te zijn. Waar een volwassen mens mijn beklagover het uitzetten van poep, dijen en benen verdoezelt met 'da valt nog wel mee' zegt Amelie het gewoon ronduit.

Mama is uitgezet :o. En waar ik me eerst had voorgenomen deze zwangerschap me in te houden met snoepen, heb ik die strijd alweer opgegeven. Nee nee, nog 5 weken da ik mag snoepen, dus dat ga ik maar doen ook, hahah.

Waar staat de sjokolat?

zondag 5 april 2009

4 jaar!

Lieve Amelie,

4 jaar geleden was je net uit mama's buik gekomen. Ons eerste prutske! Dat eerste prutske is vandaag alweer 4 jaar oud! Een flinke kleuter die het heel goed kan uitleggen. Je kwebbel staat geen 2 minuten meer stil (ja hoor, je hebt trekjes van de mama :-)) Je knutselt erg graag, kijkt ook wel eens graag TV en je opmaken als een echte prinses is ook een grote hobby! Ja hoor, je bent een echt meisje geworden! Dat hadden we 2 jaar geleden nog niet verwacht, toen zag het er eerder naar uit dat je een kwajongen zou worden. Die trekken heb je natuurlijk nog steeds, maar de rokjes en de diadeempjes nemen toch een belangrijke plaats in, in je leven. Je haartjes mogen ook niet meer kort, want ze moeten zolang worden als Belle (van het beest).

Samenspelen met je zus doe je ook erg graag, dominant zijn echter ook. Hoewel jullie vaak ruzie maken, zijn de momenten dat jullie samen spelen en gieberen, gelukkig ook talrijk.
En binnenkort ga je weer grote zus worden! En wat kijk je er toch naar uit om 'jouw' baby te verzorgen en te vertroetelen. Jaja het moederinstinct bezit je ook al :D.

Kleine meid, mama en papa zien je heel graag. Doe verder zoals je bezig bent, want je bent echt een lief juffertje geworden! Maak er vandaag nog een mooie dag van! :-)

Gelukkige verjaardag!

vrijdag 3 april 2009

34 weken


even laten weten dat...

*ons huizeke volledig opgeruimd en gereorganiseerd is *juich*

*ik vandaag de lentepoets gedaan heb beneden, en het hier blinkt van boven tot onder *nogmaals juich* (en nee, ik wil niet weten hoe lang dat gaat duren)

*nestdrang dus toch wel zo z'n voordelen heeft :-)

*ik vandaag alweer 34 weken ver ben!!!

*er gisteren en vandaag een graafmachineke in de hof bezig geweest is, en het grootste bouwpuin ribbedebie is ¨*heel luide juich*

*nog nen andere hoop rommel ook vakkundig verwijderd is uit den hof

*we enkele supermooie ontwerpjes hebben van ons geboortekaartje en nu nog even aan het discussiëren zijn over welk het gaat worden (en als er iets is dat we goed kunnen, is het toch wel discussiëren. :p)

*Amelie haar verjaardag woensdag heel fijn gevierd heeft in het klasje. De cakejes waren heel lekker trouwens, en ze was superfier!

*de paashaas donderdag in het klasje is geweest en ze dus al lekker van de chocolade hebben gesmuld.

*Amelie vandaag op schoolreis is geweest naar een speeltuin. Ze ging met de grote bus naar de grote speeltuin. Mama was hiervoor zenuwachtiger als Amelie zelf, denk ik. Ze begon gewoon van boven tot onder te glunderen toen ze plaatsnam in die grote bus, en riep luid naar mij 'ik zit hier niet vast, he'.

*ze zich supergeamuseerd heeft

*we de vakantie al fijn hebben ingezet, door te genieten van het zonnetje, en in nen speelbare hof bij Katrien zijn gaan spelen.

*we enkele leuke dingen op het programma hebben staan deze vakantie.

*daar ook nog een weekje zee bijzit *dubbele juich*

*ik best wel goed gezind ben :-)