zaterdag 27 oktober 2007

terug ziekenboeg...

Nu is Amelietje weer ziek. Deze morgen beginnen overgeven...heel vreemd braaksel trouwens. Dokter vermoedt toch gewoon buikgriep. Arme duts...

donderdag 25 oktober 2007

nog in het kleuterklasje

het kleuterklasje



Het kleutertijdperk voor Amelie komt nu wel heel erg dichtbij. Gisteren mochten we alvast eens gaan kennismaken met de juf en eens rondsnuffelen in het klasje. De juf legde dan ook een beetje de gang van zaken uit. Papa was speciaal vroeger naar huis gekomen, want hij wilde er ook graag bij zijn. Pauline mocht gezellig bij mimi gaan spelen, en zo vertrokken we voor de allereerste keer richting klasje.

Volledig verontwaardigd dat ze niet op de schuifaf op de speelplaats kon, maar daarna ging ze toch verder richting klasje. Juf was nog aan het kennismaken met een klasgenootje, maar Amelie had ondertussen al lang in het motje dat die klas er toch wel erg leuk uitzag. Dus kroop zij maar snel tussen de mensen door, om te gaan spelen. Daar stonden mama en papa dan, te wachten tot ze binnenkonden. Hopelijk is ze de eerste schooldag ook nog zo kloek! (ik vermoed dat haar eurooke pas iets later gaat vallen, als mama en papa echt weg zijn) Het is een erg lieve juf, wat toch weer goed is voor de gemoedsrust van de mama :o.

Het zal best wel een grote klas zijn. Nu zijn er al 10 kindjes, maar in november starten er maar liefst 15! Nog nooit gebeurd, en natuurlijk net nu bij Amelie haar instapmoment. Maar dat zullen we wel weer zien hoe dat gaat verlopen.

Amelie heeft vooral gestreken en met de poppen gespeeld tijdens de uitleg van de juf. Ze ziet het helemaal zitten, hoor! Een WC'tje vlak naast de klas, zodat ze al niet verloren hoeft te lopen op zoek naar de WC.

Jaja, mama was toch wel helemaal ontroerd. De volgende dagen gaan we Amelie nog wat voorbereiden op het schoolgebeuren. Ik heb 2 leuke boekjes om samen met haar te lezen, en volgende week gaan we samen nog een boekentasje kopen. En dan nog wat knutselen rond school! En dan maar afwachten hoe het gaat verlopen als het daadwerkelijk zover is!!

Voormiddag ben ik dan nog eens samen met haar naar het klasje geweest, zodat ze ook eens kon zien hoe het overdag verloopt. WC'tje alvast eens uitgeprobeerd. Met veel zwaai vertrok ze terug richting huis 'dada kindjes!!!' Juffrouw wordt voorlopig nog even genegeerd...
Nog 11 nachtjes slapen...

nieuwe (eerste) schoentjes



Pauline haar eerste schoentjes zijn een feit. Ze begint nu meer en meer te stappen, dus tijd voor schoentjes! Ze liet heel mooi de schoentjes passen, en ze kon er eigenlijk direct goed mee stappen (Amelie vond schoenen in het begin maar niks) dus op naar staptijdperk!

Amelie had ook nog geen winterschoentjes, dus dat werd ook wel dringend tijd. Dus ook voor haar nieuwe schoentjes! En ze zijn allebei trots op hun nieuwe aanwinst!

Kind en Gezin

Gisterenvoormiddag stond er nog eens een bezoekje bij Kind en Gezin op het programma. Voor beide meisjes, voor Amelie de allerlaatste keer!

De vervangdokter van vorige keer nog eens beklaagd, want die was er weer in geslaagd om ons onnodig ongerust te maken over Pauline, en ze gaven ginder toch allemaal toe dat die dokter echt wel overdreven had.

De gegevens:
Pauline: (gisteren net 15 maanden geworden trouwens!)
9,960 kg
75 cm
Iets kleiner als het gemiddelde.

Amelie:
13,980 kg
94,5 cm
Op naar 1ne meter!!

Pauline heeft haar laatste spuitjes gehad, (tot 6 jaar) dus daar zijn we gelukkig weer voor ne hele tijd vanaf! Iets minder hartverscheurend gebruld als vorige keer...

200

ik ontdek net dat mijn vorige bericht mijn 200ste bericht was! Jeeeei!!!

maandag 22 oktober 2007

ne GPS

Na een afwasmachine, heb ik nog een ding gevonden om op mijn wensenlijstje te zetten: ne GPS! (nee hoor ik vraag niet veel *kuch*)

Zaterdag moest ik naar een dorpje in de buurt van Rotterdam. Zonder vent. Met dochters. Alleen bij de gedachte al brak het angstzweet me uit. Maar na eens lief te lachen naar schoonbroer mocht ik zijne GPS lenen, en voelde ik me al iets zekerder.
De heenweg lukte heel goed. Het zonnetje scheen, en Amelie speelde mee voor GPS: 'rij de snelweg op'. Maar na even toeren zijn ze allebei in slaap gevallen (wat een wonder!!)

De terugweg was iets minder. Het was kwart na 7 's avonds en de meisjes waren moe. Maar het was nog 1,5 uur rijden. Slapen? Nee hoor we wachten tot we in ons bed steken. Dus heeft Pauline het maar op een brullen gezet, en 5 minuten voor aankomst is ze in slaap gevallen.

Gelukkig had ik de GPS om mij de weg te wijzen...

donderdag 18 oktober 2007

opdrachtjes doen? No way!

Elke woensdag gaan Amelie en ik naar de peutergewenning in het zwembad. Juf Tessa zegt dan de opdracht en het is de bedoeling dat wij die dan braaf nadoen. Wat de meeste kindjes dan ook met veel enthousiasme doen. De eerste lessen werkte Amelie ook goed mee. Maar daar heeft ze het nu wel even mee gehad, en begint te protesteren. Opdrachten uitvoeren? Nee hoor ik doe wel een beetje tegenstrijdig, zie je ze denken...Nog 2,5 week en ze mag naar school. Ik heb al compassie met de juf ;). Ik ben erg erg benieuwd hoe dat gaat meevallen.

Sommige opdrachten doet ze wel, oef, toch niet altijd dwars :D. Het leukste vindt ze nog als ze zelf rond mag stappen in het zwembad.

wel kunnen maar niet willen?

Ons Pauline, 't is toch een specialleke...Ze kan nu wat stapjes zetten. De volgende stap voor kindjes is dan oefenen, oefenen, oefenen. Ik weet nog dat Amelie niet meer te stuiten was, en constant aan het oefenen was. 3 stapjes, poep op grond, 5 stapjes, poep op grond...Vallen en opstaan, wel 1000 keer per dag.

Pauline doet dat dus niet. Als wij haar aanmoedigen, zal ze met veel plezier van mama naar papa stappen, maar zelf oefenen? Nee hoor...Ik denk dat ze wacht tot het vanzelf gaat?

Nog even geduld dus ;)

vrijdag 12 oktober 2007

zo veel taken!

Na vorig semester, met allemaal theoretische vakken en een toch wel erg goede uitslag, dacht ik dat ik op mijn sokken deze opleiding zou doorwandelen.
Nu denk ik er al een beetje anders over. Want amai, zo veel taken, lesvoorbereidingen dat daar moeten gebeuren. Ik voel me weer voltijds student...dus ik zal maar eens achter mijn boeken duiken, zeker?

de vloek op mijne afwas

Volgens mij rust er een vloek op mijne afwas. Het is namelijk zo, dat elke keer als ik aan de afwas begin, ik wel onderbroken word. Meestal door die 2 kleine dametjes weliswaar. Pauline die dan plots heel humeurig en zeurderig wordt. Amelie die erg dringend naar de WC moet. Pauline die mijn benen dan uiterst interessant vindt om aan te gaan hangen. Amelie die de gang inglipt om naar boven te trekken (met Pauline er razendvlug achteraan)...Noem maar op. Meestal heb ik mijn handen net in het water gestoken of ze zijn daar. Gek he?
Het hoeven niet altijd de dames te zijn ('slechts' 99 % van de keren). De telefoon of de deurbel gaat ook meestal net dan.

Dus een vloek op een taak die ik toch net zo graag (NIET) doe. Ik weet maar 1 oplossing te bedenken: een AFWASMACHINE! Ja, ik snak ernaar...Misschien deze avond ventjelief er nog eens aan herinneren om mijne blog te lezen :D

Maar realistisch dat ik ben (jawel!!) weet ik dat het nog niet voor meteen zal zijn, aangezien de keuken nog helemaal gaat opgebroken worden en we tijdelijk in een zelfingeengeklust-zoeenvoudigmogelijk-metnietalteveelmogelijkheden-duszekerzonderafwasmachien-keuken gaan hebben. Dus nog even geduld (tiens, staat dat in mijn woordenboek?) GEDULD GEDULD GEDULD. Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah.

donderdag 11 oktober 2007

buikgriep

De buikgriep is in het land. En dus ook ten huize 'Werner & the ladies'.
Dinsdagmorgen had ons Amelie er wat last van. Ze wilde niet ontbijten en had enkel wat melk gedronken. Die melk kwam er dan ook terug uit. Maar daar is het bij gebleven, wel wat verminderde eetlust en wat flauwer. Ikke al content dat het dat maar was.

Maar toen kwam ons Paulinetje. Ik had haar gisterenavond net opgefrist voor de beddenbak in te duiken, pyamake aan, en we kwamen beneden voor haar flesje. Net dan kwam haar avondeten er terug uit. Aangezien ik ze nog vast had, werd ik dan ook meteen omgedoopt tot...tja...braakselpaal. Pauline in paniek, en dan maar terug naar boven voor een propere pyama. Geen flesje melk meer gegeven, maar enkel wat water.
Ze lag een half uurtje in bed toen ze begon te wenen. Terug overgegeven. Weer propere pyama, propere hoeslakens. Terug bedje in. En zo ging het verder. Om het kwartier gaf ze over, de duts. Tja mijn voorraad hoeslakens zijn niet onbeperkt en het wasmachine draaide overuren. Dan maar badhanddoeken als hoeslaken geprobeerd. Rond 22 u werd maagje toch wat rustiger, en moest ze 'maar' om de 2 uur overgeven...tegen de morgen was het dan nog enkel kokhalzen, maar ze was wel elke keer een beetje in paniek. Maar ze was ook wel altijd snel terug getroost.
Het was dus een zware nacht. Maar vaak is buikgriep kort maar krachtig, en ik denk dat dat hier ook het geval is. Ze heeft tot nu toe niet meer overgegeven en van echte diarree kan ik nog niet spreken. Ze is wel nog wat slappekes en slaapt wat meer als normaal, maar dat is net goed. Word maar snel beter, kleine meid!!

dinsdag 9 oktober 2007

1, 2, 3, 4, 5

stapjes op een rij! en dat maakt mama blij! :D

Jaja, ze heeft 5 stapjes helemaal alleen gezet, ons Pauline! Ze komt er nog! :)

Hup hup hup!

zaterdag 6 oktober 2007

pop is stout

Amelie was met de pop aan het spelen. En plots zag ik pop daar staan:





en laat dat nu net het hoekje zijn waar Amelie zo af en toe ook in belandt (wel met kleren aan weliswaar ;))

vrijdag 5 oktober 2007

2,5!

Amelietje, Amelietje, is het echt waar? Ben jij nu al 2,5 jaar? Is het echt al 2,5 jaar geleden dat we je mochten verwelkomen? Dat babietje van toen is nu al een flinke peuter, of moet ik nu kleuter zeggen? Je bent een zelfstandig dametje, dat het al heel goed kan uitleggen, mooi kan zeggen wat je wil en nog beter wat je niet wil. Je speelt graag met je poppen, je blokken en met de auto's. Kokenetenke spelen is ook nog een favorietje. Ondertussen heb je ook het plezier ontdekt van een zus te hebben, en spelen jullie al mooi samen. Prachtig om te zien.

Nog exact een maandje en dan ga je naar school. Volgens mij ben je er helemaal klaar voor. Of dat ook zo is, zullen we dan ontdekken. Ik ben erg benieuwd. Maar nu gaan we eerst nog een maandje genieten he, van altijd bij elkaar te zijn.

Ja, je wordt al een grote meid, onze grote meid. En we zijn zo fier op je! We genieten elke dag van je aanwezigheid en zijn zo blij dat je bij ons bent...Straks gaan we samen naar de winkel en mag je nog een cadeautje uitkiezen. :D Ga je voor iets met poppen? Blokken? Of iets anders...En daarna staat er nog een lekker stukje taart op je te wachten. Papa gaat speciaal proberen om er ook bij te zijn, dan kunnen we een beetje vieren...

Jaja, dit is weer een dagje waarop mama een beetje melig is ;).

dinsdag 2 oktober 2007

mijn eerste lesje...

Mijn eerste lesje voor de klas (van mijn medeleerlingen) is een feit, en ik heb het overleefd ;)!

Details ga ik jullie besparen. ;)

maandag 1 oktober 2007

het allereerste stapje is gezet!

Namiddag waren we ergens op bezoek en Pauline was hevig met de poppen aan het spelen. Het salontafeltje staat daar niet zo ver van de zetel. En opeens liet ze de tafel los en zette ze 1 stapje los en dan pakte ze de zetel vast!!!! Juffer had het helemaal niet door, maar mama had het wel gezien. Jeeei, het eerste stapje is gezet. Ze is er nochtans absoluut niet mee bezig, maar ondertussen heb ik wel terug hoop dat het toch nog voor dit jaar zal zijn ;)!

's Avonds hebben we dan nog eens een oefeningetje geprobeerd. Papa had Pauline vast en ik ging een meter verder zitten met mijn armen wijd open. En ja hoor, weer zette ze dat 1ne kleine stapje om dan in mijn armen te vallen!!! OOOOOOH!!! Toen had ze het echter door, en toen we het nog eens wilde proberen, liet ze zich maar gewoon voorover vallen (gelukkig hebben ouders goede reflexen ;)) Dus als ze er zich niet van bewust is, lukt het, maar oh wee als ze het zelf door heeft...

Zo wilt ze ook niet aan 1 hand stappen, dan kijkt ze altijd heel verontwaardigd naarboven waar dat 2e handje blijft...maar gezegd is gezegd, ik heb nog hoop (haha)

de Olmense zoo

Mooi weertje was het gisteren (in tegenstelling tot vandaag) dus de ideale gelegenheid om nog eens een uitstapje te maken. En we trokken richting Olmense zoo. Amelie verheugde zich om de diertjes te aaien (de ontnuchtering was even groot toen bleek dat niet alle dieren geaaid mogen worden).

De Olmense zoo is een ideaal dierentuintje voor kleine kinderen, klein maar gezellig. Meer dieren moesten er echt niet zijn, want op den duur verslapte de aandacht toch een beetje. Pauline riep telkens enthousiast (en erg luid :)) 'isda?' toen ze weer een nieuw dier mocht aanschouwen en ook Amelie vond het de moeite waard. De grote vissen vond ze het meest interessant, want die zeggen 'bloebbloeb' :D. De geitenhoeve waar gelukkig de geitjes toch geaaid mochten worden, was ook een voltreffer. En het nijlpaard en de paardjes hebben de meesten indruk achtergelaten blijkbaar (die herinnerde ze zich nog nadien ;))

De trampoline en het springkasteel hadden echter zeker even veel succes als de dieren. Je ziet, meer moet dat niet zijn. Kortom, een erg fijn uitstapje!