zondag 30 september 2007

taakuu

Pauline mag dan wat minder snel zijn met lopen als Amelie, ze heeft wel al veel sneller goede manieren :D. Zo zegt ze al mooi (soms) 'taakuu' (dank u) als ze iets krijgt. Lief he. :)

zaterdag 29 september 2007

Wenner

Amelie is tot de ontdekking gekomen dat papa 'Werner' heet. Als ze papa nu nodig heeft, roept ze dan ook steevast 'Wenner, kom eens kijken' :D
Voor mama prefereert ze toch gewoon mama :)

donderdag 27 september 2007

naar de kapper

Dinsdag hebben we een gezinsuitstapje naar de kapper gemaakt, voor Pauline de eerste keer. Bij Amelie wilden we er toch wel een heel stuk laten afdoen, omdat 'laat ons eerlijk zijn' met haar haar niks mee aan te vangen viel. Als ik al een staartje mocht maken, was het absolute record 2 uur, om het daarna weer zo warrig mogelijk te krijgen...Dus een korter coupeke was bij haar de boodschap.
Bij Pauline moesten gewoon de punten wat bijgeknipt worden, kwestie van haar haardosje wat te laten indikken.

En mijn dames hebben dat voorbeeldig gedaan. Pauline keek wel eens heel verbaasd, en hield natuurlijk haar hoofdje niet altijd stil, maar dat verliep echt goed. En Amelie...awel die zat in hare stoel, alsof ze elke week bij de kapper zat. Doodserieus wachtte ze af tot haar haar in model lag. Zalig toch, zo bij de kapper gaan. Ik heb al ergere verhalen gehoord :D

En dit is het resultaat (ja om de 1 of andere reden ligt het al niet meer zo perfect in model ;), en poseren is ook niet altijd hun sterkste eigenschap)



tweedehandsbeurs

Dit weekend was het tweedehandsbeurs (kinderartikelen) van de Gezinsbond in ons dorpje. En ik ben er heel het weekend gaan helpen...Een hele organisatie, hoor, zo'n beurs. 's Zaterdags brengen de mensen hun spullen binnen die wij dan in de zaal zetten om zondag te verkopen. Zo'n 181 mensen hebben hun spullen binnengebracht, en dit met een gemiddelde van 17 stuks per persoon. Dus dat is wel heel wat he. Dus we zijn er de hele dag mee bezig geweest de stuks aan te nemen, te noteren, prijs erop te zetten...Andere mensen sorteerden dit dan allemaal en legden dit op de juiste plaats. Er was heel wat te bezien.

Zondag was het dan de beurs zelf. Mijn taak was rondkijken of alles goed verliep. Om 10 u gingen de deuren open en het is echt ongelofelijk wat een volk daar komt binnenstormen. Tegen de middag zat de grote drukte erop en werd het wat aangenamer. Om 16 u was de beurs dan voorbij en dan...begon het grote werk! Alles terug sorteren persoon, nakijken wat verkocht was, wat niet. Toch wel een jobje van enkele uren.

Maandag kunnen de mensen dan hun geld en niet-verkochte artikelen terug komen ophalen.

Het was dus wel een druk weekend, maar eigenlijk vond ik het toch ook wel heel plezant om er aan mee te werken.

dinsdag 18 september 2007

back to school

Mijn eerste avondje op de schoolbanken zit er alweer op! En het is meteen duidelijk geworden dat het toch wel heel wat inspanning en voorbereidingswerk gaat vragen! Maar alé we gaan voor de uitdaging!!! Ik ben benoemd als 'sappige Sofie', en dat zullen ze geweten hebben ook! Hoeplalala!

Wa wa walibi

Zondag was het familiedag van een groot bedrijf waarop we uitgenodigd waren. En het was te doen in Walibi. Niet meteen een pretpark waar we naartoe zouden gaan met onze 2 ukkies maar omdat het gratis ende voor niks was, gingen we de uitdaging aan.

's Morgens voelden onze kapoenen al aan dat er een beleving in aantocht was, dus besloten ze maar lekker vervelend te doen, zodat mama en papa al lichtjes overstressed richting Walibi vertrokken!! Maar we waren gekalmeerd toen we ginder aankwamen (in hoeverre dit mogelijk is met een protesterende peuby op de achterbank).

We mochten goed vooraan parkeren, maar we hadden al meteen in het snotje dat het errrg druk was. Niet alleen de genodigden van 'het groot bedrijf' waren daar, maar natuulijk nog andere kandidaten die dachten dat met het mooie weer een dagje Walibi wel leuk zou zijn.

Maar dapper als we waren, klapten we de dubbele buggy uit en wandelden we naar de ontvangsttent van 'het groot bedrijf'. Bleek dat -3 jarigen in hun mening geen eten nodig hebben, en dat daar dus geen eetbonnetjes voor voorzien waren. Toch maar even gaan klagen, en uiteindelijk kregen we 1 eetbonneke voor onze 2 veelvraten...;)

Walibi is niet zo voorzien op de allerkleinsten, maar op de 1 of andere manier zijn we er toch in geslaagd die attracties te vinden waar Amelie en soms ook Pauline opmochten. Sommige attracties waren vanaf 80 cm, en ons klein miepke heeft die grens nog steeds niet gehaald. 1 enkele ziel konden we wel wijsmaken dat ze al zo groot was, alhoewel ze ons erg ongelovig aankeek, maar gelukkig had ze er geen zin in om het na te kijken. Amelie is wel erg dapper en durfde op de wildste attracties (toegelaten voor haar, gelukkig heeft zij de kaap van 92 cm al gehaald, wiehaa!) en ze vond het allemaal even leuk. De treintjes en de autootjes waar Pauline dan wel in mocht, werden ook enthousiast onthaald door haar.
Niet zo snugger als we soms zijn, besloten we een rustig boottochtje te doen (dit was immers vanaf 0 cm, haha) dat toch wel net iets te lang duurde naar mening van ons kleinste uppeke. Het koppel dat bij ons in de boot zat, kon dan ook genieten van een extra concert, gratis en voor niks! Amelie wou wel een duik in het zwembad (lees: vijver) nemen, maar dat hebben we gelukkig toch kunnen verhinderen.

Het eten 's middags was toch wel beetje een tegenvaller, zeker omdat we 1 broodje in tweeën moesten delen voor de meisjes. En al diegenen die het eetgedrag van ons Pauline kennen (gek dat net zij zo een kleintje is he) weet dat dat absoluut niet genoeg is. Dus dan nog maar een frietje bij gaan halen in het park.

Amelie heeft het op 'droogtegebied' erg prima gedaan, want in zo'n druk park met zoveel bezienswaardigheden, zou je denken dat ze daar geen tijd voor zou hebben, maar geen enkel accidentje! Bravo bravo!!!

Het was een leuke maar toch ook zeer vermoeiende dag en de ouw peekes van dienst waren heel erg blij als ze 's avonds in hunne zetel konden ploffen. Maar de meisjes hebben zich echt voorbeeldig (vergeet het korreltje zout niet) gedragen!!!

maandag 17 september 2007

kinderboerderij

Zaterdag was het familiedag op de kinderboerderij, dus de ideale gelegenheid om daar eens een kijkje te gaan nemen (na 2,5 jaar ben ik er dus EINDELIJK geraakt, jiehaa!)
Er werd net een grote luchtballon opgelaten, en dat was toch wel indrukwekkend voor al die kleine meisjes (er waren nog 2 vriendinnen bij, ook allemaal met dochter(s))
De eendjes eten geven vond Amelie geweldig, maar konijnenvangen zei haar niet zoveel. Er was nochtans zelfs gelegenheid voor sexuele voorlichting, want 2 konijntjes deden het op hun best, maar de boterhammen die we bij hadden, vonden Amelie en Pauline veel interessanter, dus hebben ze die maar lekker opgesmikkeld op de konijnenwei (seffes moet ik nog gaan toegeven dat die kinderen thuis geen eten krijgen ;))
De geitjes werden razendsnel voorbijgelopen, om zo snel mogelijk naar de speeltuin te kunnen gaan. Zelfs de fanfare die daar kwam optreden viel niet op, spelen spelen spelen was de boodschap! Ik vind het soms toch straffe madammekes!!

vrijdag 14 september 2007

peuterzwemmen

Woensdag was het dan zover! Amelie ging voor de eerste keer peuterzwemmen (wat vorige keer uitgesteld is geweest door haar hechting aan haar voorhoofd). Trots als een pauw met haar nieuwe badpakje, maar toch ook een beetje aarzelend aan mama's hand, wandelde ze het zwembad binnen. Bij peuterzwemmen gaat de mama nog mee het water in. De meeste oefeningen vond ze superleuk 'nog is nog is', enkele andere oefeningen vielen dan wat tegen (de onderwateroefeningen) 'da vink nie fijn, mama'. Eigenlijk vond ik het superflink dat ze dat zo mooi kon aangeven wat ze fijn vond en wat niet. Zo zie je maar, die meid kent haar wereldje!

Maar al bij al was het een grote meevaller en we kijken dus uit naar de volgende lessen.

donderdag 13 september 2007

voor mijn nonkel

...die onverwachts en veel te vroeg is heengegaan...

Alles is voorgoed gedaan
Als jij er klaar voor bent
'k Heb aan je zijde gestaan
Mijn God, ik heb je graag gekend

Ik blijf nu hier jij gaat naar daar
En daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
En daar ontmoeten we elkaar

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan

Slaap zacht, je hebt het verdiend
Je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu m'n vriend
En droom voor eeuwig opgelucht

Net zoals vroeger kom je wel terecht
Ik weet je vindt een thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd
In m'n hart blijf ik je trouw

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan


En ik weet ik zou dankbaar moeten zijn
Maar precies daarom doet het zo'n pijn

Zonder jou tikt de klok even snel
Maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
Weet dat je in m'n hart altijd blijft voortbestaan

(Clouseau afscheid van een vriend)

maandag 10 september 2007

de drukte begint weer!

Een nieuw schooljaar is weer begonnen, en dan komt er hier ook weer wat meer op het programma te staan. Zo begint volgende week het nieuwe semester van mijn opleiding (lerarenopleiding). Ik hoef maar 1 vak te volgen, maar het is een 6uursvak, dus dat betekent toch 2 avonden per week naar Diepenbeek. En ik vermoed dat we dit semester ook met meer 'huiswerk' komen te zitten, het gaat allemaal wat praktischer worden.

Ik ben EINDELIJK ook terug beginnen sporten, het was hoognodig, en zo ga ik nu dus ook 2 keer per week aerobic volgen, alle spiertjes worden benut, en hopelijk worden de kwabjes (uh) ook weggewerkt. Pauline is ouder als een jaar, het wordt nu toch wel eens tijd dat mijn buikje er niet meer zwanger uit zit (oeps).

Het nieuwe werkjaar van de gezinsbond is ook terug begonnen, en vanaf deze week ga ik met Amelie ook peuterwatergewenning volgen. Dan hebben we de speelgroep nog 1 keer per week, en zo hebben we toch al een goed gevuld programma he. (en dan vermelden we het gewone alledaagse huishouden en kinderanimatie niet eens).

Maar ik kijk er wel naar uit! Dus alé hup we zullen er eens gaan invliegen!

vrijdag 7 september 2007

Wat een droogte!

Amelie is nu al 4 dagen achtereen overdag droog! *juich*. Dus bij deze verklaar ik ze officieel pamperloos!!!

En het is supervlot gegaan. Nadat ze maanden resoluut weigerde het potje nog maar te bekijken, besliste ze vorige week vrijdag opeens dat haar pamper nu toch wel uit mocht. (we waren sowieso van plan om nog eens te proberen in september, dus de timing was perfect). Zogezegd zogedaan. De eerste daagjes moest ze nog een beetje zoeken hoe ze precies moest voelen wanneer pipi op bezoek kwam en om tijdig op het potje te geraken. Maar na 3 daagjes zoeken had ze het al gevonden en nu doet ze het dus perfect! Ze geeft mooi tijdig aan dat ze pipi moet doen, gaat zelf op het potje, zwiert het zelf in de grote WC, en trekt haar broek terug omhoog! En dan nog doorspoelen natuurlijk!! Ze kan het zelfs al even ophouden als het nodig is (zaten gisteren in de auto, en ze heeft braaf gewacht tot we in de winkel waren om het daar op de grote wc te lossen :D)

Ik ben zoooooooooo trots op haar!!!

zaterdag 1 september 2007