toewijzingen!!!

Het zijn 3 spannende weken geweest in adoptieland. 3 forumvriendinnen waren 'lichtjes' zenuwachtig op een toewijzing aan het wachten, niet zeker wetend 'zijn we er nu bij of niet?' En ik was al even zenuwachtig...(wat leidde tot erg veel bezoekjes aan het internet of er ondertussen al geen nieuws was...)

Om het extra zenuwslopend te maken, werden de toewijzingen maar liefst verspreid over 3 weken...(ROH, Ethiopië)

Maar ondertussen zijn er maar liefst 3 toewijzingen een feit:

EEN DIKKE PROFICAT AAN:

Ilse en Alain met hun zoontje Semeon

Nicole en Francois met hun zoontje Mathis

Chantal en Johan met hun zoontje Yira

bij gebrek aan inspiratie...

nog eens wat fotootjes van mijn 2 schattemiekes!!

tandjes

Pauline haar 2 eerste tandjes komen erdoor! Binnenkort is het babysnoetje verdwenen...*met een beetje weemoed*

het bewijs!

het is zover!

Gisteren is Paulientje net 10 maandjes geworden! En net op die dag begint ze toch wel te kruipen, zeker!!!!

Proficiat kleine meid :)

het gras is altijd groener...

Net Amelie uit de hof van de buren moeten gaan plukken . Madammeke was gewoon over de draad geklommen...

een ritje op de fietskar

Het is mooi weer. Mama beslist met de meisjes een tochtje met de fietskar te gaan maken. Mama wordt wel erg dapper en beslist om maar meteen de papieren van de gezinsbond rond te brengen, zo'n 25 brievenbusjes waar we dus moeten passeren.

Mama had niet verwacht dat het zo warm was. Dus zwetend en puffend (de conditie van mama laat ook wel een beetje te wensen over :o) probeert ze overal aan de brievenbuskes te geraken.

Alsof dat nog niet voldoende inspanning is :D, besluit Amelie nog een handje te helpen. Eerst en vooral wringt ze het muggenzeil open. Dat zit toch maar in de weg, en hangt ze het maar over Pauline. Mama mag er tussenkomen.

Dan maar iets anders verzinnen. Als mama nog eens stopt voor een briefke in te steken, besluit ze Paulientjes rammelaartje maar uit de kar te zwieren. Mama is zo lief om haar een tweede kans te geven, maar bij de volgende stop belandt rammelaartje weer op de grond. Rammelaartje verdwijnt dus in mama haar tas.

Wat kan je dan nog op de grond zwieren? Zusjes sokken natuurlijk! Onderweg trekt ze gezellig haar sokjes uit (Pauline vindt het allemaal uitermate plezant en giebert en vertelt de hele tijd). Sokjes verdwijnen ook in mama's tas.

Tja dan maar haar eigen schoenen en sokken eens proberen. Maar deze keer beslist ze toch maar niet meer zo lief te zijn om te wachten tot mama stopt (mama was klaar met haar ronde, ze zal het doorgehad hebben zeker?) en op een gegeven moment klinkt het: 'foen nu?' (waar is de schoen nu?) En ja hoor, zo'n 50 meter terug zie ik Amelietjes schoentje blinken. Mama haalt het schoentje en zegt: 'foen sok in tas'. En ja, de sokken en de schoenen verdwijnen in de tas.

Of hoe een ritje met de kinderen altijd weer een avontuur is...

de vlieg

We zijn gezellig aan het vieruren, als we 'vlieg' op bezoek krijgen. Het fruit staat vlieg wel aan, dus circuleert ze rond de tafel. Amelie vindt dit uitermate fascinerend, en is constant op zoek naar de vlieg. Vlieg wordt na een tijdje wat kloeker, en landt op Amelie haar kommetje. Mama jaagt haar weg. Amelie kijkt een beetje verbaasd. Dan landt de vlieg toch wel op haar voorhoofd, zeker...Mama jaagt haar weer weg. Amelie kijkt mogelijks nog verbaasder. Vlieg wordt wel heel erg kloek en besluit Amelie haar hand eens van dichtbij te bestuderen. Vlieg landt dus op haar hand en Amelie zegt: 'vlieg hand'. Mama bevestigt: 'ja de vlieg zit op je hand, he' en ik dacht dat ze het best wel leuk vond...Niet dus...Ze durft haar hand gewoon niet te bewegen en zegt bibberend:'weeeeeeeeeeeeeg'. En mama mag de vlieg dus wegjagen.

het verdict

Bij Pauline zit het goed vast, ze had nog net geen oorontsteking, maar als we er niks aan deden, ging dat niet lang meer duren. Dus we hebben de nodige medicatie meegekregen, en hopelijk is ons meisje dan snel terug beter! (ik heb ze trouwens moeten wakker maken voor naar de dokter te gaan :( )

natuurlijk...

Pauline slaapt in de namiddag nooit langer als een uur. Om 15.15 u hebben we een afspraak met de dokter, leek me ok , want dan was ze zeker al wakker...

Voor alle veiligheid (en ze was ook moe) had ik ze er toch maar een beetje vroeger ingelegd, zodat ze zeker voldoende zou kunnen slapen...en zeker op tijd wakker zou zijn...

Nu is ze begonnen aan haar langste middagdut ooit...Sebiet moet ik ze nog gaan wakker maken, en dat vind ik altijd zo triestig. Ze heeft nog 10 minuten...:s

vertel me nu wat.

Heb ik altijd gedacht dat vaderdag op 3 juni was, zeg...Ben ik vandaag tot de ontdekking gekomen dat dat op de 10e is. Wie doet dat nu ook op de dag van de verkiezingen? ;)

Maar zit nu wel het probleempje dat ik dubbelgeboekt ben. Op 10 juni gingen Werner en ik namelijk eerst een bolletje kleuren en dan er nog eens tussenuit met zijn tweetjes: zelf het kind uithangen in Bobbejaanland.

Maar op vaderdag is het ook vaderdagontbijt van de Gezinsbond, waar ik eigenlijk toch wel een handje zou gaan helpen..

Maar ik keek zo naar ons dagje samen uit...

Dilemma dus...

snottenbellenfestijn...

De hele winter zijn we ervan bespaard gebleven...maar nu hebben ze dan, helaas, toch de weg naar hier gevonden. De snottenbellen zijn in het land. Vooral Pauline heeft er erg veel last van. Het is dan ook een enorme strijd op haar neusje te reinigen...Maar dat hoef ik vast niet te vertellen, want ik vermoed dat jullie haar hebben brullen tot bij jullie...waar ook in het land. ;)

Ook bij Amelie zijn ze gearriveerd, maar zij kan wel gelukkig al flink haar neusje snuiten, en dat maakt natuurlijk een heel verschil.

Maar dat de dutskes maar snel beter zijn...

Ethiopisch etentje

Zaterdag 12 mei stond er weer een date op het programma met enkele adoptiemama's, en we trokken richting Leuven naar een Ethiopisch restaurant. Het was heeeeeeel gezellig en ook heel lekker! Dames, ik heb me weer goed geamuseerd!

personeelsfeest

Al een tijdje geleden dat ik nog actief op de werkvloer was...maar toch zijn mijn collega's me nog niet vergeten, en vroegen ze of we niet meegingen naar het personeelsfeest. Het leek me wel leuk om al mijn collega's terug te zien, dus waren we van de partij!

Het thema van de avond was 'fout' en we hebben ons dan ook goed fout gedragen ;). Maar we hebben ons zo goed geamuseerd! De sfeer zat er meteen in, er werd gedanst, vrolijk bijgebabbeld en zelfs gezongen (of was het eerder schreeuwen? ;) ).

Het deed me ook wel beseffen dat ik mijn werk en mijn collega's ontzettend mis...en dat maakt dat ik wel een beetje met gemengde gevoelens durf zitten momenteel...maar ik kan mijn kindjes toch zo moeilijk achterlaten...Ik weet wel dat ik op het werk nog steeds geappreciëerd word, en dat deed goed om dat te weten...

Een sublieme avond om nooit meer te vergeten (alhoewel het 's anderendaags wel vree pijn deed, en dan vooral voor het ventje :D)

Plopsa

In feite vond ik het net nog een beetje te vroeg om met de meisjes naar Plopsaland te gaan. Maar als er een gratis ticket in de Dag Allemaal zit én een vriendin vraagt je mee...tja dan doe je toch niet anders dan er eens een kijkje te gaan nemen.

Vrijdagnamiddag gind het dus richting Hasselt, plopsa Indoor. Amelie had al gauw in de gaten dat dit wel erg leuk kon zijn en Pauline vond het ook wel leuk om rond te kijken. Dobberende eendjes, springende kikkers, een oude draaimolen waar ook Pauline mee op kon gaan, een speeltuin (binnen én buiten), een reuzeballenbad en een heel grote schuifaf. Meer moest dat niet zijn om er een gezellig namiddagje van te maken.

En toen kwam Bumba ook nog op bezoek, maar daar had Amelie schrik van. Een beetje groter als op het TV-schermpje, en dat had ze toch niet verwacht. Toen hij terug wegwandelde riep ze echter met luide stem 'dada bumba'! (opgelucht?).

Een fijn dagje dus!

in je nakie (deel 2)

Jezelf uitkleden is erg fijn. Maar wat nog veel leuker is, is kleine zus uitkleden...

plet de tomaat

Er staat tomaat op de menu. Wat is er dan leuker dan deze in je hand te nemen, deze volledig te pletten en dan op te eten. Daarna ontdek je de natte tomatenvlek op tafel, steek je er je vinger in, en zeg je diep verontwaardigd 'oei'. En dan geef je natuurlijk nog de oplossing: 'mama dwogen'. En als je erg snel bent, pak je ook nog eens met je meest kleverige handje mama haar bloes vast.

Pret verzekerd!

in je nakie

Wat is er nu leuker dan in je blootje rond te lopen? Alleszins, dat is wat Amelie de laatste dagen denkt. Met het zonnige weer, mochten (thuis) de kleertjes al eens uit, wat met een zindelijkheidstraining best wel handig is.

Maar nu stoort die bloes haar toch wel erg hard, die broek zit ontzettend in de weg, om over haar pamper maar te zwijgen. En schoenen zijn toch al helemaal overbodig.

We hebben dus een klein nudistje in huis. Zolang ze het op een ander maar niet doet, zeker?

mijn totooke...

zijn batterijtje is overleden. Autooke startte niet meer en natuurlijk net als ik wou gaan winkelen...Gelukkig bestaan er andere batterijkes en kan ik al terug bollen. Jeeeeeeeeei

wie leest mee?

Er zijn zo van die personen die altijd van die leuke snufjes vinden. En dan kunnen wij het ons makkelijk maken, en dat snufje gewoon overnemen.

Zo ook deze: in de linkerkolom zie je staan: 'wie komt er piepen?' Als je op onze goede vriend winnie the pooh klikt, kan je je naam ingeven, en zo zie ik wie er online is (hoezo privacy? ;) )

Dus invullen maar!!!

de zin van een driewieler

Wat is de zin van een driewieler, een vraag die ik me de afgelopen dagen stel.

Je kind mee plezieren zodat ze zelf kan trappen?

NEE

Conditietraining, aangezien je er de hele tijd mag achter aan lopen (tis ene met duwstang)
tijdsinvulling, aangezien je er de hele tijd mag achter aan lopen
opwarmer voor de frissere avonden, aangezien je er de hele tijd mag achter aan lopen
zusjesentertainer, omdat die dan in de draagzak mag of ons met plezier bewondert vanop het gras.
een bron van frustratie, omdat er eentje boos wordt als je er niet de hele tijd achter aan wil lopen

en misschien is het nog goed voor de lijn ook?

zus-zijn

Onze meisjes beginnen de charmes van het zus-zijn te ontdekken. Lawaai maken met een deksel is pure fun, dat heeft Amelie al lang ontdekt. En kleine zus keek er naar en vond het reuze amusant. En vandaag heeft ze mee getrommeld. Een reuze(luid) privéconcert kreeg ik dus, en plezant dat ze het vonden!!!

Een minder leuk kantje van het zus-zijn komt echter ook aan bod. De speelgoedjes die Pauline weet te bemachtigen, worden door Amelie binnen de korste keren afgepakt. Waar ze eerst nog Pauline overlaadde met hopen speelgoed, wordt nu alles afgepakt. En dan is het ruzie!!

Ach ja, anders word je als mama toch niet voldoende op de proef gesteld? ;)

zotte doos

hoofdstuk afgesloten

Hopelijk is het hoofstuk rotavirus nu helemaal afgesloten. Ik voel me terug ok, de kleintjes zijn weer vrolijk, en Werner heeft enkel een avondje koorts gehad.

Gisterenavond wilde ik het dan ook op een totaal ontspannende manier afsluiten en ben ik voor een massage geweest. Een relaxatiemassage van het hele lichaam van maar liefst 85 minuten (die dan nog veel te kort waren) Hmmmmmmm, dit had ik echt nodig en het heeft me dan ook echt deugd gedaan. Ik ben er glimlachend buitengekomen en het duurde even vooraleer ik ook kon stoppen met glimlachen.

Vandaag dan nog een gezellig bezoekje bij vrienden, en zo kunnen we er hopelijk weer voor een tijdje tegen. Want morgen, morgen moeten we er echt wel weer invliegen. De realiteit des levens.

Het enige minpuntje is het uur van wakker worden van ons Pauline...Het is al een hele tijd dat ze 's morgens vroeger en vroeger begon wakker te worden, maar nu overtreft ze toch alles. Kwart na 5 vinden we echt wel te vroeg hoor, kleine meid. Laat ons nu maar hopen dat dit ook maar een periode is...want geeuw geeuw geeuw.