Na tal van 'jee-wat-zijn-ze-toch-vervelend' of 'ze-kunnen-toch-een-stukske-zeuren' of 'wat-moet-ik-er-toch-mee-aanvangen' posts, ben ik nu de gelukkige eigenaar van een stoef-berichtje.
Want, jee, wat heb ik toch een voorbeeldige kinderen (woehaa). Gisteren moest ik met Lukasje naar de knappe kinderdokter -want het ventje heeft een vies ademhalingske en een vies hoestje- en de 2 grote zussen mochten mee. Ziekenhuisje inwandelen, ons aanmelden, wachten, bij de knappe kinderdokter binnen, onderzoekske van Lukasje, wachten tot mama gedaan heeft met babbelen met de knappe kinderdokter, even bij mimi binnenspringen (die werkt ook in het ZH), daar aangesproken worden door nen hele boel van die witte-pakken-mensen-die-ze-helemaal-niet-kennen, wachten op mimi want die was nog even bezig, lekstokje krijgen, terug naar beneden wandelen, pipi doen op de stinkende WC van het ziekenhuis, nog even in het speelhuisje spelen, naar de auto wandelen, terug wandelen want mama is haar parkeerticketje vergeten te betalen, terug naar de auto wandelen. En dit is allemaal gebeurd met de meest voorbeeldige kinderen ever!!! Volgzaam, stil, braaf, luisterend. Lukasje half slapend, half wakker. Zo gehoorzaam, zeg. En ja ik heb rondgelopen, met een 'zie je, dat zijn mijn kinderen, ja hoor 3 heb ik er bij, 3, zie je wel!!! en ik kan ze verdorie aan ook nog' :p' blik.
Daarna nog door naar de apotheker en daar waren ze al even voorbeeldig.
(Oh ja ons Lukasje heeft wat vastzittende slijmpjes, maar daar valt blijkbaar niet veel aan te doen...)
Zo'n schoon gezinneke dat ikke toch heb. Hmmmmm
Drakenherders
8 uur geleden
3 opmerkingen:
Wat een flinke kindjes seg! Dan zwel je van trots hé!
zo af en toe --op dit moment niet--heb ik dat gevoel ook :) en dat is iddd zaaalig!
wees maar trots!
En ook al zijn ze af en toe een ietsie pietsie minder flink dan nog mag je trots zijn op je prachtige gezin!
Een reactie posten