woensdag 22 april 2009

ons weekje aan zee!

Vorige week vrijdag vertrokken we weer, met volle vakantiegoesting, voor ons jaarlijks paasuitje naar het Reigersnest. De rit weer net overleefd (maar nee, wij slapen niet in de auto, mama, maar we zullen ons best doen om zoveel mogelijk te zeuren). Omdat het zonnetje zo mooi scheen, reden we met onze auto maar meteen door tot aan het strand, om de schepjes en de emmertjes uit te proberen! De meisjes genoten, ik plofte in het strand (om daarna op een niet zo sexy manier terug proberen recht te geraken ;)) en genoot ook. Van mijn meisjes zo fijn te zien spelen, en de aanwezigheid van de papa, want die is er toch niet zo dikwijls bij.

Pauline wilde haar schoentjes niet uit, want dan zou er wel eens zand tussen haar tenen kunnen komen, terwijl Amelie niet liever wilde dan dat zand voelen. Iets verderop lagen zeehonden te zonnen op de pier (echt waar!) en gingen we eens een kijkje nemen. Daar was het zand geen zand, maar modder, en daar wilde Pauline haar voeten toch wel even vuil in maken! (en de zeehonden werden niet meer bekeken :o)

Dan was het tijd om ons vertrouwd vakantiecentrum op te zoeken, en alles uit te pakken (ik kan pas 100 % aan mijn vakantie beginnen, als alles netjes in de kast ligt)

En zo was dit het begin van een zalige vakantie, lekker rustig, veel mooi weer (we hebben weer geluk gehad!) en veel strandplezier! Ook in het Reigersnest amuseerden de meisjes zich te pletter. Amelie is tov vorig jaar een heel sociale meid geworden, en ging constant op zoek naar 'vriendjes', die ze ook heel makkelijk vond, om dan trots te komen vertellen hoeveel vriendjes ze nu weer had. :) En Pauline taffelde maar achterna!

Aangezien we in het paasweekend daar waren, kregen we ook de Paashaas op bezoek! Hij arriveerde met een go-cart (en sprak West-Vlaams????) De kindjes die wilden mochten mee een ritje op de go-cart maken. Pauline weigerde dat beest ook maar aan te kijken, maar na een tijdje twijfelen, ging Amelie wel mee! Op Pasen zelf konden we dan eitjes gaan rapen, samen met alle andere kinderen!

Aan zee horen natuurlijk ook vele wandelingen erbij. Op 2 dagen tijd was ik veranderd van een vlot wandelend bolbuikje in een waggelende zeegans :p, maar ons kleintje is er niet uitgevallen (stel je voor, dan was het ne Westvlaming geweest :p). En af en toe eens rusten, kon ook wel eens helpen, moet ik toegeven, al ben ik daar gene krak in ;).

Nadat ik zaterdag ne ganse namiddag op mijn poep in het zand had gezeten, en dat blijkbaar toch niet meer zo comfortabel aanvoelde, zijn we ons dan toch maar een strandstoeltje gaan aanschaffen, zodat ik toch iets gracieuzer kon rechtstaan. Natuurlijk kozen we voor een extra laag modelletje, zodat het nog een beetje moeizaam bleef overkomen. (t moet een beetje spannend blijven he ;))

Woensdag stond dé belangrijke uitstap weer op het programma: plopsaland! Wie wordt er doodziek wakker die morgen? Moi...Buikpijn, krampen, misselijk, overgeven...Het werd al gauw duidelijk dat plopsa er voor mij niet ging inzitten :(. Omdat het de laatste dag was dat ze mooi weer voorspelde, en de meisjes er toch wel naar uitkeken, is Werner alleen met de meisjes geweest. Het was er heel druk, heel warm, maar de meisjes hebben zich heel goed geamuseerd, en dat is het belangrijkste. Ik heb heel de dag in bed gestoken, en ik moet eerlijk bekennen dat me dat toch ook wel deugd deed. Blijkbaar was ik niet de enige met maag- en darmklachen, en is het waarschijnlijk te wijten geweest aan de chinese avond die de avond voordien op het menu stond. En bravo voor Werner trouwens :-)

Kortom, het was vooral genieten. De meisjes worden steeds zelfstandiger, wat toch ook leidde tot af en toe eens een rustmoment voor ons (jaja volgende keer is dat weer verdwenen, ik weet het :-)), en ik ben er zelfs in geslaagd 2 boeken uit te lezen. Zalig!

Vrijdagavond reden we dan terug richting Limburg. Omdat we wel eens zin hadden in een rustige rit huiswaart, hadden we gewacht tot 's avonds en ze ginder nog in hunne pyama gestoken! Maar we waren even vergeten dat onze dochters onze dochters waren, en na 1,5 uur zijn ze dus 'al' in slaap gevallen!

Maar wederom een supervakantie!

Geen opmerkingen: