Vorige week zijn we nieuwe schoentjes gaan kopen voor Amelie. Ze gaat van maatje 21 naar maar liefst maatje 23. Gewoon een maatje overgeslagen. Enorm trots is ze op haar nieuwe schoentjes.
Bijgevolg had ze ook nieuwe sloefkes nodig, en dat stond gisteren op het programma. Mooie flashy rode sloefkes waren al snel gekozen. Toen viel mijn oog plots op een paar laarsjes voor een spotprijsje (nog een klein beetje solden?). Het zijn echte kitscherige roze botjes (met vlindertjes op :D), of om het in Werner zijn woorden te zeggen: barbielaarsjes. Maar voor dat prijsje kon ik ze echt niet laten liggen. Ideaal om mee te ravotten in de tuin dit seizoen. En haar nieuwe schoentjes kunnen dan mooi proper blijven (voor zover dat mogelijk is als huneigenaar een wild smoddermieke is).
Toen ik ze deze morgen aan het aankleden was, vroeg ze, zoals altijd achter 'voet', haar schoentjes dus. Ik neem haar flashy rode sloefkes, maar daar reageert ze niet al te bijster enthousiast op (met andere woorden, ze roept luid 'nee' en begint te zeuren). Dan haar schoentjes maar. Ze heeft nu een hele week ook binnen haar schoentjes aangehad, omdat haar sloefkes te klein waren, dus misschien redeneert ze nu wel dat ze weer haar schoentjes aan wil doen. Maar ook daar komt een luide 'nee' op. Juffer wil haar laarsjes aan, en niets anders. Haar roze chichibotjes om buiten mee te spelen. Dus gewillige mama doet haar laarsjes aan, en zo trots als een pauw paradeert ze door de living.
Na een tijdje wil ze toch de botjes uit, want pop moet ze toch ook eens passen. Pop staat geweldig met haar zevenmijlslaarzen, moet ik zeggen. De rest van de tijd loopt ze dus rond met haar laarsjes in de hand...om uiteindelijk toch maar weer te komen vragen of mama ze wil aandoen.
Ons prinsesje...
Bijgevolg had ze ook nieuwe sloefkes nodig, en dat stond gisteren op het programma. Mooie flashy rode sloefkes waren al snel gekozen. Toen viel mijn oog plots op een paar laarsjes voor een spotprijsje (nog een klein beetje solden?). Het zijn echte kitscherige roze botjes (met vlindertjes op :D), of om het in Werner zijn woorden te zeggen: barbielaarsjes. Maar voor dat prijsje kon ik ze echt niet laten liggen. Ideaal om mee te ravotten in de tuin dit seizoen. En haar nieuwe schoentjes kunnen dan mooi proper blijven (voor zover dat mogelijk is als huneigenaar een wild smoddermieke is).
Toen ik ze deze morgen aan het aankleden was, vroeg ze, zoals altijd achter 'voet', haar schoentjes dus. Ik neem haar flashy rode sloefkes, maar daar reageert ze niet al te bijster enthousiast op (met andere woorden, ze roept luid 'nee' en begint te zeuren). Dan haar schoentjes maar. Ze heeft nu een hele week ook binnen haar schoentjes aangehad, omdat haar sloefkes te klein waren, dus misschien redeneert ze nu wel dat ze weer haar schoentjes aan wil doen. Maar ook daar komt een luide 'nee' op. Juffer wil haar laarsjes aan, en niets anders. Haar roze chichibotjes om buiten mee te spelen. Dus gewillige mama doet haar laarsjes aan, en zo trots als een pauw paradeert ze door de living.
Na een tijdje wil ze toch de botjes uit, want pop moet ze toch ook eens passen. Pop staat geweldig met haar zevenmijlslaarzen, moet ik zeggen. De rest van de tijd loopt ze dus rond met haar laarsjes in de hand...om uiteindelijk toch maar weer te komen vragen of mama ze wil aandoen.
Ons prinsesje...
1 opmerking:
ZALIG!!!!
Het is een echt meisje he! En zo'n mooie botjes zou elk prinsesje toch aan haar voetjes willen!
Leuk leuk leuk!
Inge
Een reactie posten