bye bye gips!

De gips is weg, verdwenen en diep in de vuilbak gemoefeld!
Ik heb een dagje gefoeteld. Gisterenmorgen kon ik het geduld van die ene dag echt niet meer opbrengen, en heb ik nog voor diezelfde dag een afspraak gemaakt met de dokter (op die ene dag zal het wel niet steken, zeker?)

Gelukkig had de spoeddokter een gips voorzien die terug afgerold kon worden (geen slijpschijven voor kleine kindjes) en begon de dok de gips af te rollen. Pauline kreeg het er heel benauwd van, begon enorm te zweten en liep echt rood aan. Ze keek ook heel bedenkelijk naar hare gips en de activiteiten die daarrond gebeurden.

Gips eraf, en dan hangt daar nog zo een grote sok aan het been, dat je er af kunt halen in ene keer. Sok verdween en been verscheen. Pauline keek heel verbaasd naar haar voetje en een enorme opluchting verscheen op haar gezichtje. Dat gezichtje was echt goud waard!!!

Voorlopig durft ze nog niet op het voetje te steunen, en kruipt ze nog steeds het huis door. Hopelijk is ze er snel terug mee weg!