carnavalbal gezinsbond

Als bestuurslid bij de gezinsbond is het natuurlijk de bedoeling mee te doen met de activiteiten. Aangezien verkleden toch wel één van mijn hobby's is, stond ik er dan ook om te springen om het carnavalbal mee te organiseren. Op aswoensdag was het dan zover. Voormiddag zouden we ginder alles gaan klaarzetten en namiddag konden we dan de kindjes entertainen met dansjes, spelletjes, enzovoort. Ik had er echt wel zin in. Het enige dat ik toch wel wat jammer vond, was dat mijn meisjes hier toch nog wat te klein voor zijn, en dat ik hen daarvoor een dagje moest achterlaten. Maar dan wist ik alvast hoe het in zijn werk ging, en volgend jaar kan Amelie best al wel van de partij zijn. Onze babysit mocht dus de kindjes een ganse dag entertainen.

Voormiddag hadden we afgesproken dat we rond 10 u in de zaal zouden samenkomen. Organisatorisch sterk als ik ben , ben ik er in geslaagd om thuis alles klaar te zetten voor babysitje en alles uit te leggen (en dat doe ik dus met handen en tanden, ik ben nogal gehecht aan mijn vast dagritme , vandaar dat mijn uitleg altijd zo lang duurt )en kwam ik in de zaal aan om 20 voor 11... Maar 40 minuten te laat. Natuurlijk was het meeste al gedaan, maar ik heb toch nog een beetje mee kunnen helpen. En mijn clownspak uitkiezen natuurlijk!! Om half 12 was alles klaar en kon ik terug naar huis vertrekken tot 13 u. Haha, hier had ik dus geen rekening mee gehouden...maar soit.

De middag gezellig doorgebracht dan bij de meisjes en om 13.05 stond ik alweer paraat (jaja deze keer hadden ze me niet )Kostuumke aan, geschminkt, staartjes in mijn korte haartjes (yep yep juf Sofie heeft een kort kapsel tegenwoordig voor diegenen die dat nog niet moesten weten) en we konden er aan beginnen. Ik vond het echt leuk, samen bezig zijn met al die kinderen. Ik kan niet wachten tot ik zo'n dingen ook met de meisjes kan doen (maar blijf toch nog maar even lekker klein ook...het gaat al snel genoeg )

Om half 4 was het pauze, en als mamamie zijnde moest ik dan toch even bellen naar het thuisfront om te horen hoe het ging...Niet goed dus, Pauline was al de hele tijd aan het wenen, alhoewel brullen een beter woord is...Tja Nele was al een hele tijd niet meer komen babysitten en voor haar dus gelijk aan een vreemde...en ze miste haar mama. Mijn moederhartje brak en plots bleek het carnvavalbal niet meer zo leuk..en ben ik snel terug naar mijn schatjes weergekeerd (nadat ik gepolst had of het wel ging lukken, natuurlijk)

Goh, ik kan ze echt toch nog niet achterlaten he....