de gips: we tellen af!

Volgende week mag de gips eraf. 4 weken hebben ze me gezegd, 't was een dinsdag dat het ding er aan ging, dus 't zal terug een dinsdag zijn dat ik het ding vakkundig laat verwijderen. Ik vraag me af wie er het meeste naar uitkijkt, Pauline of ikke? (Het kind heeft er natuurlijk geen idee van wanneer die gips er nu precies af mag, dus dat maakt het aftellen wat moeilijker, al roep ik voortdurend hoeveel nachtjes het nog slapen is :o)

Van Pauline zelf niks te klagen hoor, die meid heeft dat prima gedaan, op een paar zeurdaagjes na, maar dat mag je haar nu toch niet kwalijk nemen, he? De TV heeft iets meer opgestaan als normaal (dus dat zal wel weer afkicken worden) maar voor de rest hield ze zich toch wel prima bezig (en ja ik ben er ook veel mee bezig geweest).

Maar praktisch was het zeker niet. Terug ronddragen de hele tijd was toch weer even aanpassen (en ze is nu toch ook niet meer zo vederlicht). Haar de slaapzak inwringen lukte me ook niet altijd even goed. Het bad is 4 weken geen optie geweest, en haar haartjes wassen moesten de papa en ik in team doen. Ze begint het net gewend te worden, de vorige haarwasbeurt heeft ze voor de eerste keer niet geweend. Maar wat zal ik blij zijn dat ik ze volgende week weer gewoon in bad kan planten. Dat ze weer vrolijk mee kan lopen (al zal ze de eerste dagen nog wel wat stijf zijn in haar beentje, vermoed ik?)

En het meisje zal zelf toch ook wel weer gelukkig zijn, want volgens mij gelooft ze mij helemaal niet meer als ik vertel dat de gips er nu echt wel bijna af mag.

Nog 5 nachtjes slapen dus