woensdag 13 februari 2008

ontbijtterreur

Volgens mij staat het bij kindjes vast geprogrammeerd: 'er moet moeilijk gedaan worden tijdens het eten'.
Amelie was daar in elk geval supersterk in. Van het eerste papje bleek ze al een moeilijke eter te zijn, waardoor ik regelmatig met mijn handen in het haar zat. Ondertussen is ze eindelijk een beetje getemd, en begint dat wat gemoedelijker te verlopen (al zal ze haar warme maaltijden meestal nog niet goed eten, maar onze aanpak nu blijkt wel te helpen. Leve de supernanny :D!)

Rustig aan tafel, zou je denken? Nee hoor, nu heeft Pauline de charmes van het 'vervelend aan tafel doen' ontdekt. Ze is nochtans net het tegenovergestelde van Amelie, zij eet namelijk heel goed! En ze lust vrijwel alles! Wat is het probleem dan? hoor ik jullie al denken. Awel, ze wil altijd MEER! Vooral 's morgens is de strijd het grootst. Ze krijgt een boke met choco, maar vraagt meteen om nog een boke. Maar ze moet dus eerst haar eerste boke opeten. En dan wordt ze boos! Heel boos! Als blijkt dat haar boos gedrag niet helpt, smijt ze gewoon haar boterhammen met veel air de grond op. En dan is ze verbaasd dat ze uit hare eetstoel wordt gezet, met heel veel gebrul en getier als gevolg. En dit al voor de 3e morgen op rij! Halleluja!

6 opmerkingen:

Anoniem zei

drama queens hé... ik kan ervan meespreken

saskia zei

uw dochter kan met mijen zoon mee...

Katrien zei

Hoe herkenbaar...

Een topper hier is: als mama of papa iets anders op de boterham eten dan ik, moet ik het mijne promt niet meer hebben!

Lieze zei

O dat klinkt herkenbaar. Hier zijn het dezelfde soort situaties. Deze avond met een brullende oudste gezeten omdat het geen bolognèse saus was bij de pasta en een jongste zoon die nadat zijn bordje bijgevuld was, zijn bordje ondersteboven kiepte op tafel.

Zetten we ze anders eens samen, eens kijken wat ze dan gaan doen?!

saskia zei

ohh,lieze,da's een idee!!!mss een meeting van maken*grijns*

fozke zei

Ik denk dat dat een heel interessante meeting zal worden *frons* ;)