maandag 2 juni 2008

Zondagnamiddagjes deel 1

Vorige week zondag waren we bij vrienden geweest (waar ik meter ben van hun dochtertje). Het was superlang geleden dat we nog eens alleen ginder waren geweest (zonder feestjes ed) dus we keken er wel naar uit.

De ventjes kunnen goed opschieten met elkaar, de vrouwkes kennen elkaar nog van 't school en tetteren allebei graag. Amelie en mijn petekindje schelen maar 2 weekjes. Dan heb je daar nog een oudere broer en jongere broer. En dan ons Pientje niet vergeten natuurlijk. Een gezellige bende dus.

We waren net even daar, toen de grote broer een uitnodiging kreeg om bij vriendjes te gaan spelen. De papa ging hem even brengen. W. heeft ook een ligfiets en Werner droomde er al een tijdje van om daar eens op rond te rijden. En Amelie en petekindje gaan ook graag mee fietsen, en die gingen dus mee in de fietskar. Zo bleven D. met haar jongste en ik met Pauline nog thuis. Tja ze zouden hooguit een half uurtje weg zijn.

Wij maakten het alvast gezellig, al had Pauline in het begin erg veel verdriet dat zij niet mee had mogen gaan met de fiets (en dat had nog wel gekund) maar gelukkig kon een stukje watermeloen het verdriet wel verzachten.

Een half uur werd een uur. Een uur twee uur. Tja toen hadden we al lang door dat ze niet zomaar braaf naar huis gekeerd waren (iets wat wij, brave seuten, dus wel gedaan zouden hebben, ofwel op zijn minst gebeld zouden hebben) En we vertikten het om te bellen! Ze moesten ons maar verwittigen (tja, we zijn nog altijd vrouwen he)

Maar toen het half 6 werd (2,5 uur na vertrek), Pauline begon te barsten van de honger, en ik de kinderen eigenlijk om 19 u in hun bed had gehad (tis nog een dik half uur rijden naar huis) werd de drang te groot, heb ik mijn 'mobieltje' gepakt, en naar de vent gebeld. En ze waren onderweg! Over 5 minuutjes zouden ze er zijn.

Een kwartier *zucht* later waren ze dan idd daar, en konden we eindelijk gaan eten (alhoewel Pauline de kaas allang had aangeslagen). Toevallig waren ze een crèmezaakje gepasseerd. Nog toevalliger ook nog een speeltuintje mét drinkgelegenheid aan.

En wij zaten hier maar braaf te wachten. Als 'straf' spraken we af, dat we de zondag erop terugkwamen en dat D. en ik alleen een ijsje gingen eten. Nè!

Geen opmerkingen: