opgelucht!

Amelie doet het fantastisch op school! Ze zou de hele tijd aan het babbelen en tetteren zijn, super toch? Misschien moet ik het toch eens afleren om zoveel te piekeren op voorhand, want hier is het dus totaal overbodig geweest.

Ze vindt het dus heel fijn in het kikkerklasje, maar ze mist juf Cindy toch wel. Dus gaan we het toch eens proberen om ze in de namiddag ook eens te laten gaan, we gaan beginnen met 2 keer per week en dan kunnen we zien of ze dat 'tempo' aankan. We hadden gedacht aan maandag en donderdag, zodat het een beetje gespreid is, en ze de andere namiddagen toch nog kan slapen. Namiddag gaat ze dus terug, en ze kijkt er al naar uit, hoor!

De ziektekiemen waren trouwens even snel verdwenen als ze gekomen waren. Het is bij die 1ne keer overgeven gebleven, de 2 dagen nadien was Pauline wel nog wat zeurderig, maar als het dat maar is, he...

Amelie is trouwens sinds ongeveer een week terug heel wat aangenamer als ze een tijdje is geweest. Natuurlijk heeft ze af en toe nog kuren, maar ze is ook terug om heerlijk van te genieten. En Pauline ook!

Dus niets dan goed nieuws hier!