brommertjes kijken

Zaterdag was het Harley-treffen in Leopoldsburg. Een dorp vol moto's, daar wilden we wel eens naartoe gaan met de meisjes (en sorry voor de moto-fans, maar onze meisjes noemen dat brommerkes ;))

Het was stralend weer, dus besloten we met de fiets te gaan, ik denk dat dat zo'n 12 km is? (al kan ik er compleet naast zitten) Maar in elk geval, toch wel een stukje rijden.

Maar we moesten niet zo ver rijden om de 'brommertjes' te zien. We waren net aan het rond punt (oh excuseer rotonde) van ons allereigenste dorpje, en daar hoorden we dat daar een stoet van maar liefst 800 'brommertjes' zou voorbijrijden. Toch wel de moeite om even te blijven staan. De fietsen in de schaduw onder de bomen gezet, en de meisjes vonden het fantastisch om blaadjes te plukken. En ja hoor, het was wel eens de moeite om te zien (al denk ik dat voor de meisjes na zo'n 400 brommertjes het indrukwekkende er af was :D)

Even getwijfeld, maar dan toch nog doorgereden naar 't Kamp (= Leopoldsburg) om de sfeer nog wat op te pikken.
Het begon al goed. Brommertjesrijder reed voorbij en maakte enorm veel lawaai met z'n brommertje en daar schrok Amelie van. Ach ja, een ijsje en een springkasteel maakte alles terug goed.

En toen begon het te druppen. Werner was er van overtuigd dat dit maar heel even ging duren, dus parkeerden we onze stoelen onder wat bomen, om te wachten tot die paar drupjes stopten met druppen.

En het begon harder te druppen. Ventje nog steeds van overtuigd dat dat niet ging blijven duren.

En het begon nog harder te druppen. Ventje begon een beetje te twijfelen.

En het bleef maar regenen...tja daar stonden we dan. We gingen ook nog eens een uitstapje met de fiets wagen. Onze meisjes in het ultieme zomerkleedje.

*zucht*

Hulplijn mimi opgebeld, of ze de meisjes niet met de auto kon komen halen. Wij zouden dan wel terugkeren met de fiets.

Hulplijn kwam meteen af. Wij zijn dan ergens gaan schuilen, en daar hebben we '1 2 3 pianobal' gespeeld (en nee, de meisjes snapten er geen jota van, maar ze vonden het toch geweldig!)

Toen kwam mimi, met 2 regenjasjes voor ons, en zo vertrokken de meisjes in een droge auto, en konden wij terug sjaffelen naar onze fiets.

En toen we naar huis fietsten, stopte het met regenen...ach ja toen we bij mimi aan kwamen, waren de meisjes al zalig in bed geweest, en moesten wij ze enkel nog thuis in bed leggen. Dat was ook al veel waard :)