TAM

Ik ben al sinds zondag TAM (Tijdelijk Alleenstaande Mama) en ik leef nog altijd ;). Flink he. Het alleen gaan slapen vind ik altijd een beetje zielig voor mezelf, en het inslapen duurt misschien nog iets langer (hoor ik daar nu iets? :o) maar als ik dan helemaal in de dons gewikkeld ben, slaap ik toch wel goed (dat wordt weer vechten voor die dons volgende nacht). (als Amelie mij niet 2 keer uitbed haalt, tenminste...)

De meisjes doen het goed zonder papa. Maar het gebeurt wel meer dat ventje pas thuiskomt als de meisjes al slapen, dus ze voelen het niet zo hard. Al zullen ze wel blij zijn als ze de papa terug zien, want het is toch iets langer als normaal he!

En nu is het maar 1 nachtje slapen meer en morgenavond is ventje al weer thuis! Namiddag gaan we nog naar Katrien, en deze avond komt Inge me vergezellen, dus het zal snel morgen zijn!